Home
Natuurdagboek 2010
Natuurdagboek 2011
Natuurdagboek 2012
Natuurdagboek 2013
Natuurdagboek 2014
Natuurdagboek 2015
Januari 2015
Februari 2015
Maart 2015
April 2015
Mei 2015
Juni 2015
Juli 2015
Augustus 2015
Kattendagboek 2010
Kattendagboek 2011
Kattendagboek 2012
Kattendagboek 2013
Gesloten dagboek Max
Gastenboek
Contactformulier
Disclaimer

 

2 mei 2015

Vanmiddag hebben we de Arnhemse slechtvalken opgezocht. Begin februari heb ik met trots hier geschreven dat er op Presikhaaf een echte nestkast voor de valken is geplaatst. Helaas hebben de valken de kast niet geaccepteerd als hun nieuwe broedplaats. Omdat onze broedbak met het plaatsen van de kast weggehaald is, hebben de valken hun eitjes op het kale beton van één van de richels gelegd. Dat was eigenlijk bij voorbaat al gedoemd te mislukken (denk aan 2 jaar geleden), en dat is dus ook gebeurd. De drie eitjes die gelegd zijn, hebben de slechte omstandigheden niet doorstaan. Geen jonge valk(en) op Presikhaaf dit jaar! Gelukkig zijn de oudervalken Tom en Tyl nog steeds aanwezig. Als we een rondje om het gebouw lopen om ze te zoeken, komen ze samen net aanvliegen. Ze landen allebei op de 18e etage. 

   

Al snel hebben we Tom gevonden

 

Als hij het hoekje om loopt, zien we ook Tyl

Het blijft heel jammer, maar we kunnen er helaas niets aan veranderen.
Waar het tot nu toe veel beter gaat, is op de Ohra. Ook daar zijn plannen om een nestkast te plaatsen, maar dat moet nog even wachten. Op de plaats waar de kast moet komen, liggen namelijk 3 eitjes en een broedende valk! Dit heugelijke nieuws hebben wij onlangs van onze contactpersoon bij de Ohra vernomen. De eitjes liggen daar ook op een soort beton, maar meer beschut als op Presikhaaf. Bovendien hebben wij nog steeds het jong in ons achterhoofd, dat daar waarschijnlijk vorig jaar is opgegroeid. Het kan dus wel! Toen wij er vanmiddag waren, was het duidelijk dat er nog steeds gebroed wordt.
Als wij omhoog kijken, zien we een prooitje op de rand van de goot liggen. We zien geen valken. Na een tijd horen we een valk roepen, het geluid komt van boven. 

 

 

 Tegelijkertijd zien we een valk boven de rand uit
 komen.

 

 

 

 

 

 

 

Als we ons omdraaien zien we de partner aan komen vliegen. Daar werd dus naar geroepen! De partner blijft rondjes vliegen. 

 

 

Uiteindelijk besluit de “broedende” valk er even naartoe te gaan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Al snel komt valk weer terug en duikt weer de goot in. Dat lijkt toch echt op broedend gedrag, of niet? De partner blijft nog een tijdje rondjes vliegen. 

 

 

 Tegen zo’n mooie blauwe lucht, is dat een prachtig gezicht.

 

 

 

 

 

 

Uiteindelijk verdwijnt de partner weer. Hij had zeker een boodschappenlijstje gekregen en moest nog snel naar de winkel.
Slecht en goed nieuws dus vandaag. We moeten nu maar duimen dat het bij de Ohra allemaal goed blijft gaan.

 

 

10 mei 2015

Vanmiddag zijn we weer naar de Hoge Veluwe gegaan. Omdat er vlakbij de ingang vaak bonte vliegvangers zitten, hebben we daar een tijdje gestaan. Zo af en toe zagen we er eentje vliegen, maar geen van allen lieten ze zich op de foto zetten. Op een gegeven moment zag ik iets in een boom bewegen. Ik kon met geen mogelijkheid ontdekken wat er zat, dus heb ik er maar een foto van gemaakt. Blijken er twee appelvinken in de boom te zitten! 

 

 

 Het is een beetje een zoekplaatje, maar ze
 zitten er echt. Mijn eerste appelvinken!

 

 

 

 

 

 

 

Mijn dag kon al niet meer stuk! Helaas voor Rob waren ze net zo snel weer vertrokken als ze gekomen waren. Hij heeft ze dus niet gezien.
Toen we bij het Reemsterveld kwamen, stonden er allemaal auto’s langs de kant van de weg en liepen er overal mensen. Nieuwsgierig geworden zijn wij dus ook gestopt en uitgestapt. Al snel hadden we door waar iedereen naar keek. Er liep een vosje op zijn dooie gemak rond te kuieren. Waarschijnlijk nog een jong beestje, want een volwassen vos komt niet meer zo dicht bij de mensen. Helaas vonden twee mensen te paard het nodig om achter het beestje aan te gaan, tot woede van de rest van de kijkers. Twee van die grote paarden was voor het vosje wat teveel van het goede, hij ging er als een haas vandoor. Heel jammer, en nergens voor nodig! Toch heeft Rob nog een paar plaatjes van het beestje kunnen maken. 

   

 

 

 

   

 

 

 

Voor de rest was er weinig te zien in het park. Omdat het heerlijk weer was, hebben we de middag afgesloten met een lekker wijntje op het terras van de Koperen Kop. Het leek wel vakantie!

 

 

15 mei 2015

De blauwe reigers hebben weer jongen. Er is een plek waar je ze heel mooi kunt zien: Park Sonsbeek. Daar zijn wij dus vanmiddag heen gegaan. Het was genieten! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

Het is toch ieder jaar leuk om hier een rondje te lopen. Als de jongen klapperend op bedelend op het nest zitten, is geweldig om te zien.
Maar niet alleen de blauwe reigers hebben er jongen, ook de knobbelzwanen. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

Om maar even bij de zwemmende vogels te blijven, een nijlgans liet zich prachtig op de foto zetten. Het gekke beestje kwam uit zichzelf naar ons toe lopen. 

   

 

 

 

 

 

Dit koppel grauwe ganzen werkte ook goed mee.

 

 

 

 

 

 

 

 

Van de beestjes gaan we naar de bloemetjes. De rododendrons staan weer prachtig in bloei. 

   

 

 

 

Voordat we in de auto stapten, zijn we nog even de vlindertuin ingelopen. Vlinders waren er nog niet, maar al wel veel bloeiende planten. De vlinders zullen dus wel snel komen. 

   

 

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

 

We zullen binnenkort dus weer eens terug moeten om te zien of de vlinders er al zijn.

 

 

17 mei 2015

Vanmiddag zijn we eerst bij onze vriendjes op de Ohra gaan kijken. Na even zoeken vonden we ze aan de zuidkant van het gebouw. Dat was een tegenvallertje, de eieren liggen/lagen namelijk aan de oostkant. 

   

 

 

 

Na verloop van tijd zien we één van de valken met een prooi wegvliegen. 

   

 

 

 

 

 

 We verwachten dat valk naar de oostkant vliegt,
 maar dat gebeurt niet.

 

 

 

 

 

 

 

Valk vliegt verder en verder, tot we hem/haar kwijt zijn. Vreemd! 

 

 

Een tijd later zit er plotseling een valk aan de oostkant. Maar we zien geen prooi meer!

 

 

 

 

 

 

 

Is dit nu dezelfde valk en is de prooi onderweg gevallen? Of is dit de andere valk, want op zuid zien we ook ineens niets meer zitten. Dat we niets zien wil overigens niets zeggen. De goot onder de letters is diep genoeg om een valk volledig aan het oog te onttrekken. Hoe het ook zit, we zien geen broedende valk en ook geen voerende valk. We beginnen angstige vermoedens te hebben…
Om onszelf weer een beetje op te peppen, zijn we doorgereden naar Bergerden. Daar is bijna altijd wel iets te zien waar je vrolijk van wordt. We werden direct getrakteerd op mama wilde eend met haar kroost. Het was zo’n koddig gezicht want tussen haar bruin gevlekte kinders, zwom één knal geel kleintje. 

   

 

 

 

 

 

 Wat ben jij een leukerd!

 

 

 

 

 

 

 

 

Een eindje verderop zat een grutto zich vreselijk voor ons uit te sloven. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

 

Een lepelaar iets verderop dacht dat hij een clowntje was.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Gelukkig is het weer goed gekomen.

 

 

 

 

 

 

 

 

Vliegen kon hij helaas ook, hij ging er al snel vandoor. 

   

 

 

 

Een visdiefje ging voor onze neus hangen, wat vriendelijk! 

   

 

 

 

Tot slot moesten we natuurlijk nog even bij de schaapjes kijken. Je ziet de kleintjes groeien! 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Zo leuk dat ze altijd gelijk naar je toe komen rennen.

 

 

 

 

 

 

 

20 mei 2015

Vanmiddag zijn we via Bergerden naar Kamervoort gereden. In Bergerden zwom ineens een mannetje slobeend in zijn eentje rond. 

   

 

 

 

In Kamervoort was het echt genieten van een stel hele kleine scholekstertjes. Het zijn misschien een beetje veel foto’s, maar het was zo super schattig! 

   

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

Niet alleen de scholekster liep er met jongen, ook verschillende kieviten hadden er hun kroost rondlopen. Deze waren wel heel wat groter dan de scholekstertjes. Wat ons opviel was dat ze totaal niet bang waren. Zowel de jongen als de ouders niet. We konden op ons gemak vanuit de auto foto’s maken. Dat hebben we dan ook gedaan! 

   

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 Kijk eens hoe mooi de kleuren van het verenkleed
 zijn!

 

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Dit is nog een heel klein kievitje.

 

 

 

 

 

 

 


 

 

 

Op weg naar huis kon ik nog even een mooi portretje van een knobbelzwaan maken.

 

 

 

 

 

 

 

 

En als je dan ’s avonds naar buiten kijkt, zie je dit… 

Een prachtige afsluiting van de dag!

 

 

22 mei 2015

Als eerste zijn we vandaag naar Doesburg gereden. Zouden er dit jaar jonge valkjes zijn? Eerlijk gezegd weten we het nog steeds niet.
Toen we aankwamen zat een valk boven in de kerktoren, bij de nestkast. 

   

 

 

 

Op een gegeven moment zagen we een valk aan komen vliegen. Valk bleef wat rondjes vliegen maar landde niet op de toren. Hij had ook geen prooi bij zich. 

   

 

 

 

 

Daar wordt je dus geen sikkepit wijzer van! We hebben nog een tijd gewacht, maar er gebeurde niets meer. Valk bij de kast bleef zitten en de vliegende valk kwam niet meer terug. Uiteindelijk zijn we maar gegaan. Toch zijn we een heel eind verderop nog even gestopt. Daar vandaan kun namelijk een beetje in de kast kijken. 

 

 

 Zeg het maar. Het zou kunnen zijn dat er links
 een jong in de kast zit. Maar zeker weten doen
 we het absoluut niet!

 

 

 

 

 

 


We moeten dus over een tijdje maar weer eens gaan kijken. Geen straf hoor, Doesburg is een enig plaatsje.
Als je dan nog even tijd over hebt, voordat er weer voor eten e.d. gezorgd moet worden, is Bergerden altijd de aangewezen plek om heen te gaan. Zo ook vanmiddag. Onderweg zagen we iets in het riet zitten. Je denkt dan al snel aan een rietgorsje. 

 

 

 Maar nee, het was een doodgewone huismus.

 

 

 

 

 

 

 

 

In het meest nieuwe gebied van Bergerden hebben we genoten van een stel kluten. In totaal zaten er een stuk of zes. 

 

 

Goed gezien, dit is geen kluut.
Dit visdiefje zat te badderen en zichzelf daarna droog te klapperen.

 

 

 

 

 

 

 

Hier komen de kluten. 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 Deze vreemde gast zat op het dak van de auto

Na het bezoek aan de kluten, zijn we nog langs onze vaste “sloot” gereden. De laatste keer zagen we er een lepelaar, deze keer was het weer raak. 

 

 

 Als hij na het lepelen zijn kop optilt, stroomt het
 water uit zijn bek. Net een waterspuwer zo.

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

Wat hebben we vandaag weer veel cadeautjes gekregen!

 

 

24 mei 2015

Vandaag zijn we weer eens in de Ooijpolder gaan kijken. De zwarte sterntjes moeten er inmiddels weer zijn, dat is altijd zo genieten. Maar eerst kwamen we deze rakker nog tegen, een rietgorsje zat vrolijk op een paaltje te fluiten. 

 

 

 Leuk, dit is de eerste rietgors die ik op de foto
 heb gezet.

 

 

 

 

 

 

 

De zwarte sterns bleken inderdaad allemaal al aanwezig te zijn. Op ieder vlotje zat er wel een. We hebben nog geen eitjes of jongen gezien. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

   

 

 

 

 

 

 De fotograaf aan het werk.

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

Zo te zien hoeven we niet lang meer op de eitjes te wachten.

 

 

 

 

 

 

 

 

   

Wel je huisje een beetje aankleden hoor!

 

Plons!

 

 

 Toen we terug liepen naar de auto, zagen we dit
 vlindertje of motje op de band zitten. Ik heb
 geen idee wat het is.

 

 

 

 

 
 

 

Bij de steenfabriek zijn de huiszwaluwen weer gearriveerd. Ook daar hebben we nog geen jongen gezien. Ze waren nog bezig hun nestjes mooi te maken. 

   

 

 

 

 

 

 Even verderop werden we verrast door het gezang van een grasmus. Het beestje zat vlak
 boven ons hoofd.

 

 

 

 

 

 

 

 
 

 

 

Daarna vloog hij naar de waterkant en ging in een struik vrolijk door met zingen.

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

Het was het tochtje naar Nijmegen weer dubbel en dwars waard vandaag!

 

 

26 mei 2015

We hadden vandaag een afspraak in de buurt van Eindhoven waar we onverwacht wat vroeger klaar waren. Op de terugweg besloten we even bij de slechtvalken op het Evoluon te gaan kijken. We weten dat er vier jongen zijn, maar die lieten zich nog niet zien. 

 

 

 De ouders hielden samen de wacht op de reling
 boven de nestkast.

 Links het mannetje en rechts de duidelijk
 herkenbare “bonte” dame.

 

 

 

 

 


Ze waren ook zo vriendelijk even een rondje voor ons te vliegen. 

 

 

Man.

 

 

 

 

 

 



 

 

 

 Vrouw.

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

Eén van de buren, een prachtige kraai.

 

 

 

 

 

 


Omdat er niet veel te beleven was, zijn we maar kort gebleven.
Onze volgende stop daarna was bij de slechtvalken in Helmond. Helaas ook daar geen kids te zien. 

 

 

Toen we aan kwamen rijden zagen we mams op de hoek van het gebouw zitten.

 

 

 

 

 

 

 

Even later vloog ze naar het rooster van de kast. Als je heel goed kijkt, zie je op de eerste foto een koppie van één van de jongen in de rechterhoek van de opening. 

   

 

 

 

Niet veel te beleven dus bij de valkenfamilies. Maar ja, we kwamen dan ook onverwacht bij ze op bezoek…

 

 

27 mei 2015

Vanmiddag zijn we naar de heemtuin op Presikhaaf geweest. We hadden gehoopt al wat vlinders te zien, maar daar is het blijkbaar nog te vroeg voor. Bloemetjes staan er al wel volop. 

 

 

 Mooie klaproos met bewoner.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   
Beemdooievaarsbek  

Adderwortel

   

Zwartkopvuurkever

 

 

 

 

Toen we een paar planten zagen die onder de “spinnenwebben” zaten, moesten we dat even beter bekijken. Er bleken geen spinnen in te zitten maar rupsen.

 

 

 

 

 

 

We waren getuige van een paar paringen van de rode waterjuffer. 

       

 

 

 

 

 

 

 

 Deze bloemen vond ik wel heel erg mooi. Na wat speurwerk kwam ik erachter dat het
 blaassilene is.

 

 

 

 

 

 

 

 


Na de heemtuin zijn we nog even over de kinderboerderij gelopen. 

 

 

Mijn favoriete tuinvogel, de huismus, zat lekker in het zonnetje.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Ik vond dit wel een grappig gezicht, twee
 sierduiven op stap.

 

 

 

 

 

 

 

Erg uitgebreid is de kinderboerderij daar niet, we zijn dus maar lekker naar huis gegaan.

 

 

30 mei 2015

Lang zijn we niet weggeweest, maar net lang genoeg om wat jong grut in Kamervoort te zien. Eerst maar eens de familie scholekster in het zonnetje zetten. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

 

 

 

Hoera, mijn tweede rietgorsje! En helemaal zoals het hoort: in het riet.

 

 

 

 

 

 

 

We gaan verder met een jong van de familie kievit. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

Een jonger neefje of nichtje

Het blijft genieten dat jonge spul. Jammer dat ze zo snel groeien.