Home
Natuurdagboek 2010
Natuurdagboek 2011
Natuurdagboek 2012
Natuurdagboek 2013
Natuurdagboek 2014
Natuurdagboek 2015
Kattendagboek 2010
September 2010
Oktober 2010
November 2010
December 2010
Kattendagboek 2011
Kattendagboek 2012
Kattendagboek 2013
Gesloten dagboek Max
Gastenboek
Contactformulier
Disclaimer

 

Zaterdag 25 september 2010

Het is 14.00 uur geweest en ik zit op Marktplaats bij de kittens te kijken.
Ineens valt mijn oog op een advertentie waarin twee kittens aangeboden worden.
Er staat één foto bij en zodra ik die goed bekijk ben ik verliefd.
Er staan twee kleine poezenkindertjes op. De ene is zwart met een wit befje en witte sokjes. De ander is gestreept met ook een wit befje en witte sokjes.
Ook Rob is helemaal weg van deze 11 weken oude broer en zus.
Tijdens een telefoontje met de adverteerder spreken we af om de kinders even te komen bekijken. Diep in ons hart weten we het eigenlijk al…

Als we bij de adverteerder aan komen worden we uitbundig begroet door twee droppies van katjes. Al snel zitten ze prinsheerlijk in onze armen.
Er wordt ons verteld dat de zwarte een poesje is en de gestreepte een katertje.
Na wat gespeeld te hebben zijn we snel vertrokken om het één en ander voor de beestjes in huis te halen. Vervoersmand, kattenbak, krabpaal, mandje, speeltjes, etensbakjes, enzovoort, enzovoort.
Ja, de beslissing is snel gemaakt: de kinders gaan mee naar huis!
Met de auto volgeladen halen we het grut op.
Onderweg komt er een hoop gemiauw uit de mand op de achterbank.
Zodra we thuis zijn gaat de mand open en komen er twee schuchtere katjes uitlopen. We wijzen ze eerst maar even waar de kattenbak staat. We hebben de inhoud van hun oude bak maar meegenomen om het wat vertrouwd te maken.
De rest van de middag wordt besteed aan het onderzoeken van hun nieuwe woning. Het eten dat we voor ze neerzetten gaat er gelukkig gretig in.
De schuchterheid is al snel overwonnen en ze lopen op hun gemakje door het hele huis.

   


 


Ieder hoekje en gaatje wordt onderzocht. Wat zijn ze nieuwsgierig!

 

 

De klok trekt veel aandacht.
Die moet eens goed onderzocht worden.

 

 

 

 

 

 

 


 

 

Broer is gebiologeerd door de klok maar zus ziet nog zoveel andere dingen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lekker samen met een balletje spelen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het is inmiddels avond en de vermoeidheid slaat toe. Ze kruipen met z’n tweeën op één van de eetkamerstoelen en vallen in een diepe slaap.
Wij staan nog voor een dilemma. Hoe gaan we ze noemen?
Het vorige baasje had ze nog geen naam gegeven, dus die taak ligt bij ons.
We besluiten er een nachtje over te slapen.
Ook voor ons breekt de tijd om te gaan slapen aan. Voor de zekerheid laten we de deur van de slaapkamer op een kiertje staan.
Midden in de nacht wordt ik gewekt door een katje dat boven op me springt! De slaapkamer is gevonden…

 

Zondag 26 september 2010

Het is 8.00 uur en ik word gewekt door twee springende en rennende schimmen.
We zijn al wakker, hoor! Kom je ook?

 

Zodra we alle twee uit bed zijn nestelen ze zich heerlijk bij ons op schoot. Alsof ze nooit anders hebben gedaan!

 

 

 

 

 

 

   

Wat een prachtige koppies!

 


Het eten wordt weer enthousiast ontvangen en gaat er vlotjes in.
Opeens weet ik het. Zij is een echte Noor en hij een echte Gijs. Gelukkig is Rob het helemaal met me eens. 

Al snel lopen Noor en Gijs te spelen en te ravotten dat het een lieve lust is.
Het is een kostelijk gezicht. Alles gebeurt met z’n tweeën. Slapen, eten, spelen, op schoot liggen, echt broer en zus.

   


 


   


 


Noor neemt het voortouw en Gijs volgt haar wat later. Het is duidelijk dat Noor een echte dondersteen is. Ze vindt hoekjes en gaatjes waar wij zelfs het bestaan niet van weten!
Na een tijdje is het stel moegespeeld en moet er weer geslapen worden. Natuurlijk weer op de eetkamerstoel. Dat is een mooi donker en veilig plaatsje.
Na een uurtje of 2 wordt Gijs wakker. Luidkeels komt hij ons dat vertellen. Een praatkat! Wat leuk! Dat gaan we dus maar zo veel mogelijk stimuleren.
Gijs komt op schoot even lekker wakker worden en knuffelen. Na een tijdje wordt Noor ook wakker en komt er gezellig bij.
Al snel worden de bezigheden van eerder hervat. Er wordt weer gerend en gespeeld alsof hun leven ervan afhangt. Ook wordt er een hoop kattenkwaad uitgehaald. Maar ja, daar ben je toch een kat voor? Het proces “tot hoe ver kan ik gaan?” is van start gegaan. We mogen niet klagen, er is nog steeds niets kapot gegaan. En Noor en Gijs? Die genieten!
In de loop van de middag zijn ze bekaf en kruipen weer op hun stoel. Zelfs de “kraamvisite” kan hun niet interesseren.
Na enig aandringen van de visite laten ze zich uiteindelijk toch verleiden om een kijkje te komen nemen. Slaapdronken laten ze zich bewonderen en aanhalen. Zo rustig hebben we ze nog niet wakker gezien.
Na nog wat gespeel in de avond zit hun eerste volle dag bij ons er alweer op.

 

Maandag 26 september 2010

Vandaag ben ik voor het eerst de hele dag alleen met onze dondersteentjes. Nou ja, niet de hele dag. Vanmiddag komt de volgende kraamvisite.
Het eerste wat ik vanochtend doe, is een afspraak met de dierenarts maken. We willen natuurlijk wel zeker weten dat ze gezond zijn. We mogen donderdag om 14.30 uur komen. Dat wordt spannend, ze krijgen dan ook hun eerste inenting.
De ochtend wordt grotendeels spelend doorgebracht. Noor heeft iets nieuws ontdekt. Aan de onderkant van de salontafel kan ze in de la kruipen. Dat is leuk joh! Het ritueel wordt dan ook keer op keer herhaald. Na haar er vier uitgehaald te hebben, geloof ik het wel. Als ze er zelf in kan, kan ze er ook weer zelf uit. Noor gelooft het ook wel, ze richt haar aandacht weer op iets anders.
Aan het begin van de middag is het etenstijd. Als het eten op is, komt Nicole.
Dat is helemaal leuk, want ze krijgen een nieuw speeltje. Uitbundig wordt er met de nieuwe dobbelstenen gespeeld. Ook Nicole krijgt de nodige aandacht.
Net als ik over de tafella zit te vertellen denkt Noor: ik zal het even voordoen. Mijn vermoeden wordt bevestigd: ze kruipt er ook zelf weer uit.
Als Nicole vertrokken is slaat de vermoeidheid toe. Als een blok vallen ze in slaap. Eerst lekker op schoot, later op de eetkamerstoel.
Om een uur of zes komt Gijs me vertellen dat hij wakker is en kruipt bij me op schoot. Al snel komt Noor er lekker bij liggen. Zo vindt Rob ons als hij thuis komt. Het is leuk om te zien dat ze allebei Rob verwelkomen. Hij wordt dus al herkend.
De avond verloopt betrekkelijk rustig. Een beetje spelen en een beetje slapen.

 

Woensdag 28 september 2010

Er ontstaat al een zekere regelmaat in het dagritme.
’s Morgens wordt er als een dolle achter elkaar aan gerend, gespeeld, gedold en het nodige kattenkwaad uitgehaald. Het is duidelijk te merken dat de kinders steeds meer durven. Er wordt overal op en in geklommen, grenzen worden verlegd. Over het algemeen neemt Noor het initiatief. Als het lukt wat ze wil, gaat Gijs het ook proberen.
Bijvoorbeeld: Noor had al snel door hoe ze op het aanrecht kon komen.
Ze springt op de vuilnisbak, dan op de vensterbank en loopt zo het aanrecht op. Of ze springt op het krukje, dan naar de oven en vervolgens naar het aanrecht. Na een keer of drie deed Gijs haar precies na.
Dat heeft als gevolg dat het een hele toer is om de etensbakjes te vullen. Er zitten altijd twee kattenkopjes bovenop je handen.
De gootsteen is ook een spannende plaats. Het is prachtig om te zien hoe het water wegloopt als je etensbak wordt schoongemaakt. Daar móet je natuurlijk achteraan. Een vervelende bijzaak is dat je er natte poten aan overhoudt. Maar na een paar keer vind je dat ook niet erg meer. Je bent zelfs zo stoer om met je hele lijf in de natte gootsteen te gaan liggen. Het liefst met z’n tweeën.
Het mag duidelijk zijn dat tegenwoordig de gootsteen continu droog gemaakt wordt.
De laptop is voor Gijs erg aantrekkelijk. Het is natuurlijk prachtig om de muis te “vangen”.

   


 


Dat wordt dus in het vervolg eerst wachten tot ze slapen voor ik achter de laptop kan. 

Mijn zelfgehaakte gordijn in de keuken heeft helaas een grote aantrekkingskracht op de jongelui. Vooral Gijs vindt het schitterend om daar eens lekker mee te spelen. Ook vindt hij het heel spannend om er achter te kruipen en dan lekker naar buiten te zitten kijken. Om ongelukken te voorkomen gaan we morgen maar een rolgordijntje kopen. Dan kunnen ze daar samen op de vensterbank zitten.

 

Donderdag 29 september 2010

Vandaag is de grote dag. Vanmiddag gaan we naar de dierenarts.
Rob is de hele dag vrij en doet ’s morgens eerst nog even wat boodschapjes. Als hij thuis komt heeft hij een leuke speelhengel voor de poezenbeestjes meegenomen. Compleet met piepende muis eraan.

 

Voor het eerst heerlijk in het mandje.

 

 

 

 

 

 

 

   


 


 Bij de baas op schoot is ook wel lekker.

 

Om 14.30 uur maken we onze opwachting bij de dierenarts. In de spreekkamer mogen ze allebei uit hun reismandje. Als Gijs op de onderzoektafel gezet wordt, gaat Noor op ontdekkingsreis.
Allereerst wordt Gijs op de weegschaal gezet. 2 kilo! En dat terwijl hij geen grammetje vet teveel heeft. Dan wordt hij grondig onderzocht. Oogjes, oortjes, tandjes bekijken en alles wordt beluisterd en bevoeld. Hij ondergaat alles rustig. Maar dan komt de inenting… Daar is meneer het niet mee eens en hij zet het dan ook op een schreeuwen. Omdat hij zo tekeer gaat, moet er zelfs twee maal geprikt worden. De stakker!
Dan is Noor aan de beurt. Gijs mag nu op ontdekkingsreis en Noor wordt op de tafel gezet. Gewicht: 1,6 kilo! Het onderzoek ondergaat zij ook rustig. Zelfs met de inenting geeft ze geen kik en blijft keurig rustig staan. Stoere meid!
Het leed is geleden en ze mogen alle twee nog lekker rondlopen. Ondertussen bekijken wij met de dierenarts de groeicurve. Als hun groei zich zo voort blijft zetten zal Gijs een volwassen kat van ongeveer 6½ kilo worden en Noor tussen de 5 en 5½ kilo. Flinke katten dus. Hun lichamelijke conditie is prima, op een paar vlooitjes na. De dierenarts is goed over ze te spreken. Ze zien er goed uit en zijn prima op gewicht. Over drie weken mogen we terugkomen voor de tweede inenting. Joepie! Ook al is de dierenarts erg lief voor ze, we gaan toch maar snel naar huis.
’s Avonds gaat Rob het nieuwe speeltje met ze uitproberen. De hengel! Dat is een schot in de roos, ze vinden het prachtig.