Home
Natuurdagboek 2010
Natuurdagboek 2011
Natuurdagboek 2012
Natuurdagboek 2013
Natuurdagboek 2014
Januari 2014
Februari 2014
Maart 2014
April 2014
Mei 2014
Juni 2014
Juli 2014
Augustus 2014
September 2014
Oktober 2014
November 2014
December 2014
Natuurdagboek 2015
Kattendagboek 2010
Kattendagboek 2011
Kattendagboek 2012
Kattendagboek 2013
Gesloten dagboek Max
Gastenboek
Contactformulier
Disclaimer

 

2 februari 2014

Vandaag zijn we maar weer eens naar de Hoge Veluwe gegaan. Eens zien of de werkzaamheden al wat opschieten en het inmiddels al wat rustiger zou zijn. Nou, de herrie was er niet (zondag hè?), maar rustig kon je het ook niet noemen. Om het voorzichtig uit te drukken: wij waren niet de enige bezoekers. Gelukkig is het park groot en heb je er weinig last van. Bovendien was het de eerste zondag van de maand en dan zijn de jachthoornblazers er altijd. Zij trekken altijd veel publiek. 

 

 

 We zijn ons rondje bij het Bosje van Staf begonnen. Al snel
 zagen we in de verte een flink aantal grote jongens aan komen
 rennen.

 

 

 

 


Iets dichterbij op het veld stond ook een grote kudde moeflons. 

   

 

 

 

 

 

Toen zij de herten zagen rennen, kwamen zij ook plotseling in actie.

 

 

 

 

 

We hebben zowel de herten als de moeflons niet meer terug gezien. 

 

 

 Bij het stuifzand vonden we mooie sporen in het zand. Waarschijnlijk van een vosje.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een tijd geleden heeft het park een aantal koeien aangeschaft van het ras Sortbroget Jysk Malkerace, oftewel Jutlandrund of Deense heidekoe. We hadden ze nog nooit gezien, maar vandaag kwamen we ze ineens tegen. 

 

 

Ik heb geen verstand van koeien, maar dit lijken mij toch gewone huis- tuin- en keukenkoeien. Maar het is wel een vreemd gezicht in het bos.

 

 

 

 


De grote verrassing kregen we toen we eigenlijk alweer op weg naar de uitgang waren. Bij het observatiepunt aan de Wildbaan liep een grote groep grote mannen, vreemd genoeg voor deze tijd van het jaar, met een aantal hindes erbij. We hebben genoten! 

   

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 Het was zo mooi in het late zonnetje. De herten lijken dan wel
 van goud te worden. Het is lang geleden dat we er zoveel tegelijk
 en zo dichtbij hebben gezien.

 

 

 

 


Zoals meestal zijn we nog even bij het Bosje van Staf gaan kijken, voordat we naar huis gingen. Ook nu kwamen we niet voor niets. De groep die we eerder zo zagen rennen, liep nu een stuk dichterbij te grazen. 

 

 

Eén van de herten had een zenderband om. Die heeft hij, samen met een hinde, om gekregen toen het park de doorgang naar de vrijheid kreeg. Blijkbaar heeft dit hert geen behoefte aan de vrijheid of vindt hij het gewoon gezellig in het park.

 

 

 

 

Opvallend was wel dat hij een deel van een geweistang mist. Waarschijnlijk heeft hij dat verloren bij een gevecht. 

 

 

 Als afsluiting van deze dag, zat een buizerd mooi te zijn in een
 boom. Omdat er bijna geen licht meer was, is het meer een
 silhouetje geworden.

 

 

 

 


Wat een dag! We hebben weer ouderwets genoten!

 

 

 

3 februari 2014

Vandaag had Rob wat werkzaamheden op Presikhaaf. Omdat Lotte en Leo niet thuis waren, is hij een stukje het park ingelopen. Daar heeft hij weer een paar leuke plaatjes kunnen maken. 

   

Knobbelzwaan

 

 

   

Kokmeeuw

 

Waterhoentje

 

 

 En een opdrogende aalscholver.

 

 

 

 

 

 

 

 

4 februari 2014

Ik had gelezen dat er in de Ooijpolder nonnetjes gezien waren. Nee, niet die in een klooster wonen maar die in het water zwemmen. Eendjes dus. Reden genoeg om er eens te gaan kijken. Eenmaal daar hebben we eerst een rondje buitenom gedaan. Al snel had ik een leukerd in de gaten, een dodaars. 

 

 

 Het zijn zulke schattige kleine poepies!

 

 

 

 

 


De hele Ooijpolder was weer vergeven van de ganzen. Het meeste grauwe ganzen, maar ook kolganzen en grote Canadese ganzen. 

   
Hier een Canadees met halsband. 

 

Bij de Oude Waal zat het vol met eenden. Er viel genoeg te fotograferen. 

   

Slobeend ♂

 

Nonnetje ♂

   

Badderende wintertaling ♂

 

 

   

Nonnetje met 2 wintertalingen

 

Daar gaat hij...

   

Wintertaling ♂

 

Grote zaagbek ♀

Een grote zilverreiger liet zich mooi van dichtbij bekijken. Dat was mazzel hebben! 

   

 

 

 

 

 

En nog één keer om het af te leren het nonnetje. Deze keer met links het vrouwtje erbij.

 

 

 

 

 

Verder was het stilletjes in de polder. De plasjes achteraan waren zelfs helemaal uitgestorven. We moesten het dus doen met wat in de Oude Waal ronddobberde. Gelukkig dat er soorten zaten die we nog niet eerder goed op de foto hebben gekregen.

 

 

 

12 februari 2014

Laatst hadden we ergens gezien dat er een bosuil in park Zypendaal zit. Tja, dan willen wij hem natuurlijk ook op de foto. Daarom is Rob vanmorgen (op zijn verjaardag) even snel heen en weer geweest. In eerste instantie kon hij het beestje niet vinden, maar gelukkig kwam hij een bekende tegen die het exact wist. Bedankt Koos!
Helaas is het licht op de plaatst waar de uil woont niet optimaal, maar we zullen het ermee moeten doen. 

   

 

 

 

 

   

 

 

 

Het zijn in ieder geval foto’s van de uil zoals hij op een foto “hoort” te staan: in een gat in de boom.

 

 

 

16 februari 2014

De Olympische Spelen zijn bezig en als er schaatsen te zien is, krijg je mij de deur niet uit. Rob is niet zo erg besmet met dit virus, dus heeft hij vanmiddag een klein ommetje in de buurt gemaakt. Hij is weer leuke dingen tegen gekomen. 

 

 

 Een stel aalscholvers bij de dijk.

 

 

 

 

 


En verschillende eendjes in Bergerden. Om te beginnen kuifeendjes met een verwaaide kuif in de wind. 

   

 

 

 

 

 

 Als je haar maar goed zit…

 

 

 

 




 

 

 

   

Krakeend ♂ vliegend...

 

... en zwemmend.

   

Fuut.

 

 

 

 

En nog een keer een mannetje kuifeend.

 

 

 

 

 

 

Als het licht er op een bepaalde manier op valt, zie je ineens dat een kuifeend ook een groene kop heeft.

   

 

 

 

 

 

 En als laatste één van mijn favorieten, een kievit.

 

 

 

 

 


Geen slechte buit voor een klein ommetje toch?

 

 

24 februari 2014

Vandaag moest Rob op Presikhaaf zijn en is daarna even het park daar ingelopen. Hij heeft zijn ogen uitgekeken, want wat is de natuur van slag. Eind februari en het lijkt al lente! Maar eerst kwam hij een paar grauwe ganzen tegen, waarvan er eentje geringd was. Niet echt mooi om te zien die halsbanden, maar wel duidelijk. 

   

 

 

 

 

 

 Bij de ingang van de heemtuin staat een prachtig beeld van een paar uilen, uitgesneden uit
 een boomstam.

 

 

 

 

 

 

 

 


Eenmaal in de heemtuin was de lente goed zichtbaar. De bijen uit de bijenkasten waren al druk bezig in de krokusjes. 

   

 

 

 

 

 

 Dit geeft je toch een echt lentegevoel?

 

 

 

 

 


Er zaten ook veel huismusjes. Omdat wij die de hele winter thuis niet hebben gezien, heeft Rob er een stel op de foto gezet. 

   

 

 

 

   

 

 

 

Allemaal mooie kereltjes… Wat kan ik hier toch van genieten.

 

 

 

28 februari 2014

Nieuwe ontwikkelingen bij onze slechtvalken op Presikhaaf! Vandaag heeft Rob ontdekt dat Leo vervangen is door een ander mannetje. Heel jammer, maar het is niet anders. Leo hadden we al een flinke tijd niet gezien. Toen Rob vandaag dus twee valken aantrof, was hij extra alert. Al snel zag hij ringetjes aan de poten van het kereltje en toen was het direct duidelijk, want Leo was niet geringd. Dit mannetje heeft rechts een oranje ring en links een zilveren ring. Een Nederlandse valk dus. Nu is het dus de kunst om ook deze ring af te lezen. Dan weten we waar hij vandaan komt en hoe oud hij is. Net zoals bij Lotte.
Maar nu eerst maar eens een paar foto’s van het mooie ventje. 

   

Ventje boven, Lotte onder.

 

Uitsnede van het ventje.

 

   

Oranje ring duidelijk te zien...

 

...maar niet te lezen.

 

 

 Lotte vliegend.

 

 

 

 

 

 

 

En nog twee keer het ventje. 

   

 

 

 

Hij is echt mooi hè? Als hij een blijvertje is gaan we hem Tom noemen, afgeleid van The Other Man…