Home
Natuurdagboek 2010
Natuurdagboek 2011
Natuurdagboek 2012
Natuurdagboek 2013
Natuurdagboek 2014
Januari 2014
Februari 2014
Maart 2014
April 2014
Mei 2014
Juni 2014
Juli 2014
Augustus 2014
September 2014
Oktober 2014
November 2014
December 2014
Natuurdagboek 2015
Kattendagboek 2010
Kattendagboek 2011
Kattendagboek 2012
Kattendagboek 2013
Gesloten dagboek Max
Gastenboek
Contactformulier
Disclaimer

 

3 oktober 2014

De bronst is voorbij, dus is de rust weergekeerd op de Hoge Veluwe. Tijd voor weer een bezoekje. Zoals te verwachten was, hebben we geen hert gezien. Die liggen ergens tussen de struiken bij te komen van alle inspanningen. Ik kan ze geen ongelijk geven. Daarom hebben we ons met andere dingen vermaakt. Helaas zijn er niet veel paddestoelen op het moment, maar we kwamen toch een bijzondere tegen.

   

 

 

 

Je ziet het nu met eigen ogen: kabouters bestaan echt!
Bij het monument van Generaal de Wet kwamen we een paar mooie spinnen tegen. Althans... Rob vond ze erg mooi. Ik heb het niet zo op spinnen.

   

 

 

 

 

 

Het mag duidelijk zijn dat Rob deze foto's met mijn camera heeft gemaakt.

 

 

 

 

 

Toen ik (op een afstandje) op Rob stond te wachten, viel mij ineens op dat de lucht er weer zo mooi uit zag. Hier en daar een wolkje, maar dan ook hele mooie.

   

 

 

 

We hebben niet veel gezien dus, maar het was heerlijk om het park weer “voor onszelf” te hebben.

 

 

4 oktober 2014

Vanmiddag had ik mijn vriendin gezellig op visite, dus Rob is er alleen op uit gegaan. Geen straf voor hem hoor, is ook wel eens fijn. Zijn reis begon in Bergerden waar hij een prachtige Aalscholver zag.

   

 

 

 

Bij het omgeploegde plasje was een Tapuit zo vriendelijk om even te poseren.
 

   

 

 

 

Ook zat er een Zwarte Roodstaart, maar het beestje liet zich niet fotograferen. Daarom is Rob doorgereden naar de Ooijpolder, in de hoop de Reuzenstern wat beter op de foto te krijgen. Ik kan alleen maar zeggen: het is gelukt!

   

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

 

Ik geloof niet dat ik heb overdreven toch? Het zijn prachtige foto's!

 

 

10 oktober 2014

Vanmiddag zijn we weer eens naar Rijnstrangen gereden. We hadden gehoord dat er bij het Berghoofdseveer Baardmannetjes gezien zijn, die wilden wij ook wel eens zien! Onderweg er naartoe kwamen we al het één en ander tegen.

 

 

Om te beginnen een zeer bereidwillig Kneutje.

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

Een eindje verder zat een net zo bereidwillige Groenling.

   

 

 

 

Eenmaal bij het Berghoofdseveer aangekomen, hebben we helaas geen Baardmannetje gezien. Samen met een vriendelijk echtpaar hebben we al het riet afgezocht, maar niets gevonden. Jammer! Dan zo maar wat foto's genomen.

 

 

Uitgebloeide distel

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Prachtige Knobbelzwaan

 

 

 

 

 

 

Helaas is de missie mislukt. We zullen het dus nog een keer moeten proberen.

 

 

11 oktober 2014

Er zit iets bijzonders in de buurt! We hebben gelezen dat er een kruising tussen een Zwarte Zwaan en een Knobbelzwaan in de Schuytgraaf rondzwemt. Vanmiddag zijn we dus maar snel gaan kijken. Ja hoor, we hebben hem nog gevonden ook! Net voordat de bui losbarstte hebben we een paar foto's kunnen maken. Niet de mooiste dus, want het was al aardig donker.

   

 

 

 

 

 

Toch wel heel bijzonder om dit te zien.

 

 

 

 

 


Zoals ik al schreef, begon het te regenen. En niet zo zachtjes ook. Maar snel naar huis dus. Toch zijn we nog even gestopt toen we een paar Dodaarsjes vlakbij zagen zwemmen.

 

 

Jammer van de regen, anders had dit een hele mooie foto kunnen worden.

 

 

 

 

 

Niet de mooiste foto's vandaag dus, maar wel foto's die je niet iedere dag maakt.

 

 

 

12 oktober 2014

We hadden vandaag geen vaste bestemming, maar zijn onze neus achterna gegaan. Je komt dan vanzelf van alles tegen en dat is juist vaak zo leuk. Dat het nu echt herfst is, zagen we vlak bij huis al. Deze opvallende kleuren kon je echt niet over het hoofd zien.

       

 

 

 

 

 

Toch vliegen er ook nog steeds vlinders rond. Zoals deze Atalanta bewees.
 

   

 

 

 

 

 

Wat zijn dit toch prachtige vlinders.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vlakbij de ingang in Meinerswijk liep een groep Konikpaarden. Altijd leuk om die op de foto te zetten.

   

 

 

 

Als je daar vandaan de Drielsedijk af blijft rijden, kom je vanzelf bij de sluizen van Driel. Er wordt daar af en toe een Visarend gezien, maar vandaag dus niet. Hij zal wel in de Blauwe Kamer bij Rhenen hebben gezeten. Dat is maar een klein eindje vliegen voor hem. We zagen wel een Torenvalkje in een boom zitten, even later vloog hij weg.

   

 

 

 

Toen waren we getuige van een potje “Buizerd pesten” van een paar Kraaien. De Buizerd kwam daardoor wel lekker laag aan ons voorbij vliegen.

   

 

 

 

   

 

 

 

Dat was genieten! Gelukkig voor de Buizerd, dropen de Kraaien snel af.
Op de terugweg zijn we weer even in Bergerden gaan kijken. Waar het slikplasje was zitten nog altijd Tapuitjes en daar zijn wij zo gek op. Maar toen we naar een Tapuitje keken, werd onze aandacht door een ander vogeltje getrokken: een Zwarte Roodstaart! Maar dat was boffen!

   

 

 

 

       

 

 

 

 

 

 

 

Wow, dat was genieten!

 

 

 

 

 
 

Maar ook de Tapuitjes wilden op de foto. Nou, daar hadden we geen bezwaar tegen.

   

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

 

Echt prachtige vogeltjes, allebei de soorten. Daar krijg je geen genoeg van. Toen we ons er eindelijk van weg konden rukken, zijn we maar snel naar huis gereden. Tenminste... dat was de bedoeling. Als we naar huis rijden, komen we altijd vlak langs de Ohra. Het is een gewoonte geworden om daar even omhoog te kijken want je weet maar nooit wat er zit... Vandaag was het weer raak, er zat een Slechtvalk! Tja, dan moet je even gaan kijken.

   

 

 

 

 

 

Dit is duidelijk een vrouwtje.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na een rondje vliegen, nam mevrouw aan de zijkant van het gebouw plaats.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Even later kwam nummer twee aanvliegen. Daar was het kereltje. Hij landde op een punt aan de andere kant van het gebouw.

   

 

 

 

Ze zijn er dus nog steeds samen. Het wordt zo langzaamaan tijd om eens met iemand van de Ohra te gaan praten. Misschien kan er in de toekomst een kastje voor hen geplaatst worden?

 

 

 

13 oktober 2014

Vandaag hebben we een paddenstoelensafari op de Hoge Veluwe gedaan. Met alle regen van de laatste tijd en de relatief hoge temperatuur, komen ze weer tevoorschijn. Toen we richting het Bosje van Staf reden, zagen we ineens een heel “veld” met Koraalzwammetjes. Zoveel hebben we er nog nooit bij elkaar gezien en al helemaal niet van deze soort. Het is waarschijnlijk de Rechte Koraalzwam.

   

 

 

 

   

 

 

 

Het was heel bijzonder om te zien! Terwijl we tussen al dit moois rondlopen, zag Rob een wel heel opvallende rups zitten.

   

 

 

 

Dit is de rups van een Meriansborstel, een erg saaie nachtvlinder. Jammer dat de vlinder niet net zo mooi wordt als de rups.
Tijdens onze “safari” zijn we nog veel paddenstoelen tegengekomen.

 

 

Geweizwammetje

 

 

 

 

  


 

   

 

 

 

Maar niet alleen paddenstoelen, ook een prachtige Zwarte Kraai. Hij zat iets op te eten en had ons amper in de gaten.

   

 

 

 

   

 

 

 

De luchten waren ook weer zo mooi om te zien!

   

 

 

 

Nog meer paddenstoelen! Helaas zijn de namen bijna niet te achterhalen. Veel soorten lijken te veel op elkaar. Daarom vind ik het beter om geen naam te noemen dan een verkeerde naam.
 

   

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

 

   

Kleverig Koraalzwammetje

 

 

Het was echt genieten van al dit moois. Wat is de herfst toch prachtig!

 

 

 

15 oktober 2014

Vanmiddag stond er een mooi zonnetje aan de hemel, dus zijn we gaan kijken of de hybride Zwaan nog in de Schuytgraaf zat. Wellicht dat we betere foto's zouden kunnen maken. Helaas hebben we hem niet gevonden. Dat wil niet zeggen dat hij ook weg is. We waren met de auto en dan kun je niet bij alle plassen komen. We doen het nog wel eens met de scooter over. Een jonge Knobbelzwaan kwam nieuwsgierig bij ons kijken.

   

 

 

 

Daarna zijn we naar de sluizen bij Driel gereden. Deze keer via een andere route waardoor we midden in Driel terecht kwamen. Nu is Driel niet groot, dus kwamen we al snel bij het oorlogsmonument, ter nagedachtenis aan de Poolse militairen, uit. Toevallig hebben we vorige maand de herdenking daar op televisie gezien. Onze koning en de Poolse president waren daarbij aanwezig. Het was een indrukwekkende herdenking. Reden om er zelf eens een kijkje te nemen.

 

 

Dit is het monument. De kransen die er liggen zijn van kunststof bloemen gemaakt.

 

 

 

 

 

 

 

Een kleiner monument dat naast het grote staat. Ook daar liggen kransen bij.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

   

Details van het monument

 

 

Wij vinden het eigenlijk wel belangrijk om hier eens bij stil te staan. Iedereen kent de herdenkingen in Oosterbeek, Arnhem, Nijmegen, de Ginkelse Heide. Maar tijdens operatie Market Garden zijn hier heel veel Poolse militairen omgekomen, allemaal voor onze vrijheid. Naar ons idee wordt daar te weinig aandacht aan geschonken.
Toen we daar rond liepen, viel mijn oog op de kerk. Ach, dan nemen we daar gelijk maar een plaatje van.

   

 

 

 

Wie kent Johan Kosman nou niet? Heerlijk zo'n kleine gemeenschap!
Eindelijk kwamen we dan bij de sluizen, op de Drielsedijk dus. Helaas was er weinig te beleven op vogelgebied. Toch viel ons oog op een klein stipje in een boom aan de overkant van het water.

   

 

 

 

Ja hoor, een echte slechtvalk! Is dat even leuk! Omdat er dus verder niet veel was, zijn richting Arnhem gereden. Een tussenstop in Bergerden leverde mijn eerste Heggenmus op.

 

 

Ach, wat ben jij mooi!

 

 

 

 

 

 
Toch leuk om weer een soort op mijn lijstje bij te kunnen schrijven.

 

 

28 oktober 2014

Het jaargetijde dat de Ransuilen hun roestplek opzoeken is weer aangebroken. Zoals ieder jaar zit er een groep in Bronkhorst. Wie mijn dagboeken vaker leest, weet dat we er ieder jaar een kijkje proberen te nemen. Vandaag hebben we dat weer gedaan. De “oude” boom is een beetje te veel terug gesnoeid, dus hebben de zeven uilen een nieuwe boom opgezocht. Gelukkig voor ons in dezelfde tuin, anders hadden we ze misschien nooit gevonden. Bronkhorst mag dan wel het kleinste dorp van Nederland zijn, maar er staan bij elkaar toch heel wat bomen. Ondanks het zonnige weer, zaten ze helaas toch in de schaduw. Geen geweldige foto's dus, maar toch hebben we enorm genoten.

   

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

 

       

 

 

 

 

 

Echt jammer dat we de zon er niet op hadden staan. Maar ja, je kan niet alles hebben. De uilen zelf zitten er gelukkig niet mee.

 

 

31 oktober 2014

Nog meer uilen! Tot onze grote verrassing hoorden we dat er ook in Zevenaar Ransuilen zijn gezien. Lekker dicht bij huis voor ons, dus zijn we vanmiddag gelijk gaan kijken. Het weer zou goed zijn, maar zodra we weg reden, verdween het zonnetje. Dat is niet de eerste keer dat we dat meemaken! Maar we zijn toch maar doorgereden. Je weet maar nooit hoe lang de uilen daar blijven. De roestplek bleek midden in een woonwijk te zijn. Zodra we aankwamen zagen we er eentje zitten. Na even zoeken zagen we in de boom ernaast nog twee uilen. Niet zo veel als in Bronkhorst dus en aardig verstopt tussen de bladeren. Maar eentje liet zich toch goed zien.

   

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

 

   

 

 

 

 

 

Ondanks het wat sombere weer was het toch weer geweldig!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het leuke in zo'n woonwijk vind ik altijd, dat de bewoners zelf het meestal helemaal niet weten dat ze zulke mooie (tijdelijke) buren hebben. Het is altijd leuk om de enthousiaste reacties te horen. Ook vandaag was dat weer het geval.