1 september 2014

Onlangs heeft Rob een nieuw plasje ontdekt in Bergerden, toen hij van iemand hoorde dat daar een Temmincks Strandloper zou rondlopen. Het is een slikplasje dat is ontstaan na de sloop van een kas. Heeft de vele regen van de laatste tijd toch iets goeds voortgebracht. 

 

 

 Ook de Witte Kwikstaartjes maken dankbaar gebruik van het
 plasje.

 

 

 

 

 

En dit is hem dan: de Temmincks Strandloper. Een vogeltje dat net iets kleiner is als een Kwikstaartje. Voor onze omgeving is het een zeer weinig voorkomend vogeltje want, zoals zijn naam al doet vermoeden, is het een kustbewoner. 

Tot onze grote vreugde kwamen we ook een stel Tapuitjes tegen. Vreugde omdat het helaas niet zo goed gaat met deze soort. 

 

 

Omdat het zulke vrolijke vogeltjes zijn, nog een keer een Kwikstaartje.

 

 

 

 

 

Een andere verrassing waren de twee jonge Kemphanen die er rondliepen. Ook een leuke soort om hier tegen te komen. 

 

 

 Tot slot nog een Kleine Mantelmeeuw die heerlijk op een
 lantarenpaal zat. Het lijkt wel of hij nagellak op heeft…

 

 

 

 

 

Je begrijpt, het was een heerlijk middagje!

 

 

3 september 2014

Vandaag wilden we even op de Hoge Veluwe kijken. De bronst moet nu toch zo langzaamaan echt op gang komen. Toch konden we het niet laten om eerst nog even in Bergerden te kijken. Vandaag zagen we er ineens Watersnippen zitten. Daar moet je echt goed voor kijken om die te vinden. Wat een schitterende camouflagekleur hebben ze! 

Ook hebben we genoten van twee Kleine Pleviertjes. Echte schatjes! 

We konden ons er met moeite van losrukken, maar zijn uiteindelijk toch vertrokken. We zouden immers naar de Hoge Veluwe gaan!
Daar werd onze aandacht direct door de paddestoelen getrokken. 

 

 

 Sponszwam. Als je dit ziet kan je er toch niet zomaar voorbij
 rijden?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Verder hebben we erg veel Porseleinzwammetjes gezien. Vooral met goed licht erop zijn ze prachtig!

 

 

 

 

 

 

 

 

 Waarschijnlijk is dit een Roodsteelfluweelboleet. We hebben
 hem nog nooit eerder gezien.

 

 

 

 

 

 

		Vliegenzwam

Dit hebben we echt nog nooit gezien! We hebben ook geen idee wat het is, maar ze waren echt op elkaar gegroeid. Het steeltje van de ene zat vast aan het hoedje van de andere. 

Maar al die tijd hadden we nog geen hert gezien! Na nog wat rondrijden en een glaasje op het terras, kwamen de herten dan eindelijk tevoorschijn. Een mooie grote man met zijn harem was te bewonderen aan de Wildbaan. Helaas liet het zonnetje ons in de steek, de foto’s zijn dan ook niet zo mooi. Het was mooi om te zien dat meneer in een kuil stond te graven en er uiteindelijk in ging liggen. Met zijn gigantisch grote gewei werd toen de kuil nog wat groter gemaakt en liet hij nog even goed van zich horen. 

Het ging er nog rustig aan toe bij de herten. We zijn dus nog niet op de top. 

 

 

 Zoals ieder jaar, wordt alles onder grote belangstelling gevolgd.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Op weg naar de uitgang konden we nog even van dit mooie reebokje genieten.

 

 

 

 

 

 

 

6 september 2014

Het slikplasje in Bergerden wordt met de dag droger. Daarom proberen we er iedere dag even te kijken. De Temminck Strandloper, Watersnippen en Kemphanen zijn inmiddels vertrokken, maar we kunnen er nog wel van een Oeverlopertje en de twee Kleine Pleviertjes genieten. Wat foto’s van gisteren en vandaag. 

Kleine Plevier

 

 

 Ook de Kieviten maken natuurlijk gebruik van het plasje.

 

 

 

 

 

 

 

Oeverloper

 

 

 Een Buizerd keek of er iets van zijn gading in het plasje te
 vinden was.

 

 

 

 

 

 

 

 

Deze Aalscholver vond ik er wel komisch uitzien met zijn grote poten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In een pasje in Kamervoort zat deze Groene Kikker verstopt. Maar ik heb hem gevonden! Of het kikkervisje later ook zo mooi groen wordt, weet ik niet. 

 

 

 Oeverloper en Kleine Plevier samen.

 

 

 

 

 

 

Ik zeg dit niet snel, maar ik hoop dat het snel gaat regenen. Anders ben ik bang dat het plasje snel opgedroogd zal zijn.

 

 

 

8 september 2014

Er staat nog water in het plasje, dus we zijn er weer heen geweest. Vandaag hadden we er weer een andere soort zitten, de Kleine Strandloper. En dit is hem. 

Oeverloper

 

 

 Witte Kwikstaart.

 

 

 

 

 
 

 

Kleine Plevier

 

 

In een andere plas zwom deze Krakeend.

 

 

 

 

 

 

 

 

 Rob zag deze Paardenbijter voorbij vliegen.

 

 

 

 

 
 

 

Kleine Strandloper

Witte Kwikstaart

 

 

 De Kleine Strandloper weer.

 

 

 

 

 

 

 

 

En tot slot een overvliegende buizerd.

 

 

 

 

 

Je merkt het wel, we vinden de (tijdelijke?) bewoners van het slikplasje wel erg leuk. Als het even kan zijn we er iedere dag wel even te vinden.

 

 

10 september 2014

Vanmorgen is Rob even alleen naar Bergerden geweest. Ik heb nog nooit zo’n spijt gehad dat ik niet mee ben gegaan. Hij had namelijk de ervaring van zijn leven! Hij zag boven zijn hoofd een Torenvalkje een andere vogel opjagen. In eerste instantie dacht hij aan een Buizerd. Maar toen hij wat beter keek, kon hij geen “kop” ontdekken. Dus nog beter kijken… het was geen Buizerd maar een Velduil! Jeetje, dat kan je echt bijzonder noemen! Velduilen komen hier niet veel voor. Om niet te zeggen: ze komen hier bijna niet voor. Gelukkig heeft Rob het allemaal mooi vast kunnen leggen. 

Wat een waanzinnig mooie waarneming! Dit zal Rob nog lang bijblijven!

 

 

12 september 2014

Vandaag stond een bezoekje aan de Posbank op het programma. Maar eerst natuurlijk even in Bergerden kijken… 

Kleine Plevier

		Witte Kwikstaart

 

 

 Overvliegende Buizerd. Een andere trouwens als een paar dagen geleden.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kleine Plevier		Bont Zandoogje

Op de Posbank hebben we geen vogeltjes of ander spul gezien. Maar we hebben wel met volle teugen genoten van de prachtige uitzichten. De hei staat nog volop in bloei en dat maakt het zo mooi! 

 

 

 Dit is een gebied waar we eigenlijk veel te weinig komen. Zo
 zonde, want het is er zo mooi.

 

 

 

 

 

Eenmaal thuis zagen we een Paardenbijter in de Notenboom “hangen”. Door het dubbele glas toch maar gefotografeerd. 

Ik zeg het vaker, voor mooie dingen hoef je niet altijd weg.

 

 

13 september 2014

Geen Bergerden vandaag, maar de bronst op de Hoge Veluwe. Althans… dat was de bedoeling. Maar toen we langs de vogelkijkhut reden, besloten we even een kijkje te nemen. Dat “even” werd wel wat langer, want het was zo genieten daar. Een paar Grauwe Vliegenvangers kwamen om de beurt even voor ons poseren. Wat zijn dat een enige vogeltjes! 

Dit waren natuurlijk niet de enige vogeltjes. We hebben meer soorten gezien. 

 

 

 Tjiftjaf.

 

 

 

 

 

 

 

Grauwe Vliegenvanger

		Vink

Boomklever		Tjiftjaf

Toen we eindelijk uit de hut vertrokken had het zonnetje ons flink in de steek gelaten. Toch zijn we even naar de herten gaan kijken. Er was niet veel te zien. De boswachter moest nog met zijn appeltjes langskomen, dus iedereen lag nog tussen de struiken. Eén grote vent liet zich een beetje zien. Je kunt nog net zien dat hij van boven tot onder met modder besmeurd is. 

Tja, ze zeggen dat een modderbad goed voor je huid is. Of hij daar ook zo over denkt, vraag ik me af. Omdat het er naar uitzag dat we voorlopig nog niets te zien zouden krijgen, zijn we lekker naar huis gegaan. De herten vermaken zich ook wel zonder ons.

 

 

14 september 2014

Waar waren wij vandaag? Nee, het is geen verrassing dat het weer Bergerden was. Maar vandaag geen foto’s van Pleviertjes of Oeverlopertjes. In plaats daarvan hebben we een hele tijd van een groep Putters genoten. Putters worden ook wel Distelvinken genoemd. We kunnen nu laten zien waarom dat zo is. Zij zijn familie van de Vink en zij zitten graag op distels. Kijk zelf maar! 

 

 

 Wat enig om dit eens met eigen ogen te zien.

 

 

 

 

 

 

 

 

Als er dan ook nog eentje een bad voor je neus neemt, is dat helemaal fantastisch!

 

 

 

 

 

“Goed voorbeeld, doet goed volgen”, is een oud gezegde. De vogeltjes kennen dat gezegde blijkbaar ook. 

 

 

 Witte kwikstaart.

 

 

 

 

 

Een ander gezegde is “Als er één schaap over de dam is, volgen er meer”. De kieviten kennen dat ook, zij zaten met minimaal 50 stuks tegelijk te badderen! Omdat dat zo’n leuk gezicht is en omdat ze van die leuke geluidjes maken, hebben we dat gefilmd. Let ook eens op het opstijgen als ze hun vleugels droog wapperen. 

Tussen al die kieviten zaten ook een paar spreeuwen. 

 

 

 Wat zijn dat toch ook een mooie vogels.

 

 

 

 

 

Moet ik nog zeggen dat het weer een heerlijke middag was?

 

 

 

21 september 2014

We hebben een beetje regen gehad, dus zijn we vanmiddag eens gaan kijken of dat in het slikplasje geholpen heeft. De laatste keer was het echt bijna opgedroogd, maar vanmiddag stond er duidelijk meer water in. Helaas heeft dat geen invloed op de bewoners gehad, er liep slechts één Kleine Plevier, een stel Witte Kwikstaarten en een paar Graspiepers. Gelukkig is het Pleviertje wel een schatje waar je geen genoeg van kan krijgen… 

 

 

 Wat een mazzel dat hij voor onze neus ook nog ging badderen!

 

 

 

 

 

Het is deze keer ook gelukt een Graspieper op de foto te krijgen. Er zitten er genoeg, maar ze zijn aardig schuw. 

 

 

 Hier ben ik best wel trots op. Het is mijn eerste vliegende Torenvalkje waar ik een
 herkenbare foto van heb kunnen maken. Ik blijf oefenen!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tja, ooit hoop ik ze ook zo te maken.

 

 

 

 

 

 

 

 

 Dat het weer niet echt standvastig is, kun je hier wel aan zien.

 

 

 

 

 

 

 

 

Ik krijg de smaak te pakken, je kunt toch duidelijk zien dat dit een Buizerd is!

 

 

 

 

 

 

 

 

 De struikjes zaten bomvol Huismusjes. Het gekwetter was
 oorverdovend, maar we hebben van ze genoten!

 

 

 

 

 

 

Op de terugweg naar huis zagen we ineens een Ekster bij een Ram op zijn rug zitten. Toen we wat beter keken zagen we dat de Ekster wol uit de vacht trok. 

Aan de rug van de Ram te zien, gebeurt dat wel vaker… Vreemd gedrag, het is toch geen nesteltijd?

 

 

28 september 2014

Sinds een paar dagen wordt een Zwarte Ooievaar gezien in de buurt van Bemmel. We hebben van de week al een keer gezocht, maar hem helaas niet gevonden. Vanmorgen heeft Rob al vroeg een nieuwe poging gedaan, ook helaas zonder resultaat. Althans geen Ooievaar, maar hij heeft wel wat andere leuke dingen gezien. Om te beginnen zaten er in het slikplasje in Bergerden drie Watersnippen. Dat mag een wonder heten, want het plasje is grotendeels omgeploegd. Tja, daar kon je natuurlijk op wachten. Het terrein is van iemand en je kunt niet verwachten dat het eeuwig braak blijft liggen. Maar goed, een deel is behouden gebleven en daar wordt dus nog door een enkeling gebruik van gemaakt. 

 

 

 Je moet echt goed kijken om de Watersnip te ontdekken.

 

 

 

 

 

Daarna is Rob doorgereden naar het gebied waar de Zwarte Ooievaar moest zitten. Na alle weilanden afgespeurd te hebben en niets gevonden te hebben, besloot Rob richting huis te gaan. Tot hij langs een weiland met een plasje reed en besloot daar even te kijken. Dat was een goede ingeving want daar zat een IJsvogeltje! 

Dat is dus een plek om te onthouden. We zullen er zeker nog eens samen gaan kijken.
Tot slot kon Rob het niet laten om een paar stiertjes op de foto te zetten. 

 

 

 De knullen kijken ook wel erg lief naar hem.

 

 

 

 

 

Vanmiddag zijn we toch maar samen terug gegaan. We wilden de Zwarte Ooievaar heel graag zien en hij zat zo dichtbij. Maar eerst werd onze aandacht getrokken door een familie van 13 Patrijzen. 

 

 

Ik weet niet waarom, maar ik vind het altijd bijzonder om Patrijzen te zien.

 

 

 

 

 

Na wat rondrijden en speuren begonnen we de moed al op te geven. Ook vanmiddag geen Zwarte Ooievaar. Tot… ja hoor… daar stond iets donkers aan de rand van een weiland. Helaas op een flinke afstand, maar het was hem toch echt! 

 

 

 Toch gevonden!

 

 

 

 

 

 

 

 

Toen we een man een eind het weiland in zagen lopen, besloot Rob hetzelfde te doen (wel op grote afstand van zijn voorganger).

 

 

 

 

 

Daar vandaan heeft Rob prachtige foto’s van de Ooievaar kunnen maken.

 

Toen Rob al lang weer bij de auto terug was, zagen we dat de man die voor Rob het weiland in was gelopen zich niet aan de vogelaars regels hield: hij probeerde nog dichterbij te gaan. Dat werd de Ooievaar te veel van het goede, hij ging er dus vandoor. Jammer, we hadden graag nog wat langer van deze schoonheid genoten.

We hebben hem niet meer gevonden.
Een Fazantenman probeerde het een beetje goed te maken voor ons. 

 

 

 Als je dit koppie ziet, smelt je toch?

 

 

 

 

 

 

		Hihi!

Wat een geluk dat we de Zwarte Ooievaar toch gevonden hebben. Ik had dat niet willen missen!

 

 

 

30 september 2014

Het is de laatste tijd wel raak hier in de omgeving. De ene dwaalgast na de andere wordt gemeld. Nu lazen we dat er een Reuzenstern in de Ooijpolder zou zitten. Omdat wij daar toch graag komen, besloten we er vanmiddag heen te gaan. Op de heenweg zijn we eerst even bij het plasje in Bergerden gestopt. Het was, op één Watersnip na, helemaal leeg. Zelfs de Witte Kwikstaarten lieten het afweten. Gelukkig kwamen we wel een groepje Tapuitjes in het gras tegen, allemaal vrouwtjes. 

 

 

 Het blijven hele mooie vogeltjes.

 

 

 

 

 

Eenmaal in de Ooijpolder zagen we de Reuzenstern direct. In eerste instantie zat hij ver weg aan de rand van het water. We hadden het geluk dat hij een mooi rondje voor ons vloog, zodat Rob hem toch vrij dichtbij kon fotograferen. 

Helaas ging hij weer ver weg zitten. Nou ja, we hebben hem gezien en voor een stern is het een flink bakbeest. Vooral zijn grote oranje snavel valt goed op. Toen we verder reden kwamen we een leuke verrassing tegen. Bij een poeltje wat achteraf zag het helemaal wit. Er bleek een groep van ruim 50 Grote Zilverreigers te zitten. Wat een mooi gezicht! 

Wat prachtig! Daar hadden we graag een paar modderschoenen voor over. 

 

 

 Ook kwamen we nog twee Ooievaars tegen en een stel runderen,
 ik denk Galloways, die aan het pootje baden waren.

 

 

 

 
 

 

En natuurlijk ook veel ganzen en eendjes in diverse varianten. Ik vond het wel leuk om er een paar uit te lichten. 

 

 

 Smientjes zijn altijd leuk om te zien.

 

 

 

 

 

 

Slobeend...		en een paar slapende varianten

 

 

En nog een mooi Smientje.

 

 

 

 

 

 

Het was weer een gevarieerd middagje. Leuk, daar houd ik wel van.