2 maart 2014

Schiet mij maar lek. Vanmiddag is Rob weer even naar Presikhaaf gegaan, want we zijn nu natuurlijk wel heel benieuwd naar de ontwikkelingen daar. En wat trof hij daar aan? Weer een andere valk! Deze keer weer een ongeringde, maar zeker Leo niet. We hebben zelfs het idee dat dit een vrouwtje is. Zou Lotte ook al plaats hebben moeten maken? Ik hoop het toch niet…
Een tweede valk was er niet, maar deze valk had het zich wel naar de zin gemaakt. Lekker een beetje snacken, een beetje rondvliegen… Valkje vermaakte zich prima. Een paar plaatjes van deze valk. 

 

 

 Begrijpen doen we het allemaal niet meer. Maar ook dit is een prachtige valk.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Er zit niets anders op dan de komende tijd maar vaak die kant uit te gaan. Wordt vervolgd, hoop ik.

 

 

 

6 maart 2014

Het lijkt nu echt voorjaar te worden! De temperatuur overdag zit al in de dubbele cijfers. Reden voor ons om de middag op de Hoge Veluwe door te brengen. Eerst zijn we weer eens in de vogelkijkhut in het begin van het park gaan kijken. Het blijkt dat ze daar ineens een klein drinkplasje gemaakt hebben en ook wordt er gevoerd. Binnen de kortst mogelijke tijd zat er al van alles voor onze neus. Koolmeesjes, pimpelmeesjes, kuifmeesje, matkop, boomklever en een vinkje hebben we in korte tijd gezien. Opvallend was dat er een paar koolmeesjes van kleurringetjes voorzien waren. Dat moeten we eens navragen hoe dat in elkaar zit. Helaas ontdekte Rob dat de batterij van de camera bijna leeg was. Foutje, gisteren niet aan gedacht. Omdat we niet wisten wat we nog tegen zouden komen, heeft Rob maar een paar fotootjes vanuit de hut gemaakt.
Twee koolmeesjes met verschillende kleuren ringetjes. 

 

 

 

 Boomklever.

 

 

 

 

 

Een eind verderop in het park zagen we ineens een paar moeflons. Altijd een leuke verrassing, want zo vaak zie je ze niet. En al helemaal niet van zo dichtbij. 

 

 

De ram en twee ooien vonden ons ook wel interessant.

 

 

 

 

 

 

De herten lieten zich niet op de bekende plaatsen zien. Jammer, want we waren nieuwsgierig hoe ver ze met het afwerpen van hun gewei zijn.
Ook tijdens ons vaste rondje door het park hebben we geen wild meer gezien. Niet dat we dat verwachtten, want de werkzaamheden zijn nog niet klaar. Je krijgt al wel een aardig idee hoe het er straks uit moet gaan zien. Ik geloof best dat het goed is wat ze doen, maar vind nog steeds dat ze op bepaalde plaatsen veel te rigoureus te werk gaan. Maar dat is mijn mening…
Op de terugweg hebben we toch nog een paar herten gezien. 

 

 

 Oké, heel ver weg, maar we hebben ze gezien. Deze jongens
 hebben nog hun hele gewei.

 

 

 

 

 

 

 

Dat de natuur vroeg is dit jaar blijkt wel uit het feit dat we onze eerste graspieper van dit jaar zagen.

 

 

 

 

 

 

 

 

Bij de Bosjes van Staf hebben we ook al volop veldleeuwerikjes gezien en gehoord. Helaas lieten ze zich niet op de foto zetten.
Het was een heerlijk lentemiddagje.

 

 

 

7 maart 2014

Vanmiddag is Rob een tijdje alleen in de vogelkijkhut van de Hoge Veluwe gaan zitten. Helaas hebben we een klein luxe probleempje: de vogeltjes zitten te dichtbij voor de telelens van Rob! De standaardlens is helaas weer net niet toereikend. Niet alle foto’s zijn dus even scherp, maar een kniesoor die daar op let toch? Even een tip: let op de ringetjes. 

Koolmees.		Pimpelmees.

		Boomklever.

Boomkruiper.

Moeders mooiste.

Merel ♂		Grote bonte specht ♂

Wat een hoop verschillende koolmeesjes hè? Dat valt pas op als je de verschillende ringetjes ziet. Ook de boomklevers zijn twee verschillende vogels, eentje met en eentje zonder ringetje.
Natuurlijk kon Rob het niet laten om even verder het park in te rijden. En maar goed ook, want kijk eens wat hij tegen kwam! 

Er liepen 37 grote jongens op het veld aan de Wildbaan! Veel daarvan zijn hun gewei al kwijt, maar enkelen hebben het nog. Wat een imposant gezicht!

 

 

 

10 maart 2014

Vanmorgen is Rob snel even bij onze slechtvalkvriendjes langs geweest. Al snel zag hij één van de valken van de 17^e etage wegvliegen. Na een boodschapje gedaan te hebben is hij nog even gaan kijken en toen zag hij zelfs twee valken vliegen. Reden om vanmiddag nog eens samen te gaan kijken. Wij ontdekten een valk die weer van de 17^e etage wegvloog. Omdat we de valk nergens meer zagen hebben we maar een rondje om het gebouw gelopen. Toen we weer bij de auto terug kwamen zat de valk plotseling een etage hoger lekker te smikkelen. Al snel hadden we in de gaten dat het het nieuwe mannetje Tom was. We hebben het maar even gefilmd. 

Na het eten vliegt hij een beetje af en aan, daarbij telkens landend op de 17^e of de 18^e etage. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Later zien we een andere valk aan komen vliegen, die op de 17^e etage op het schot onder de reling landt. Daar was het vrouwtje, maar niet Lotte… 

 

 

Het was weer het ongeringde wijfje dat we al eens eerder hebben gezien.

 

 

 

 

 

Het is nu dus wel zeker dat zowel Leo als Lotte zijn vervangen. We kunnen alleen maar hopen dat ze er zonder kleerscheuren uit zijn gekomen en elders een mooi plekje hebben gevonden.
Maar terug naar de belevenissen van vandaag. Toen mevrouw op het schot plaats had genomen vond Tom het tijd voor wat actie. Wat volgde was een mislukte paring. Er zat blijkbaar een reling in de weg… 

 

 

 Tja dame, daar zit je dan.

 

 

 

 

 

 

Uiteraard zijn we erg nieuwsgierig naar het ringnummer van het mannetje. Echt zeker van onze zaak zijn we niet, maar het lijkt erg op IP of JP. Oordeel zelf. 

 

 

Ik vind het moeilijk te zien, maar suggesties zijn welkom.

 

 

 

 

 

 

Het is even slikken voor ons dat onze oude vrienden plaats hebben moeten maken voor een nieuw stel. Maar eerlijk is eerlijk, dit is ook een prachtig stel. En zoals het er nu naar uitziet, wordt er hard gewerkt aan nog meer mooie valkjes. Duimen maar!

 

 

 

11 maart 2014

De bedoeling was dat we vandaag plantjes gingen halen voor de balkonbakken, maar natuurlijk moesten we eerst even op Presikhaaf kijken. Vergeleken met gisteren was het er rustig. We vonden Tom aan de kant van het Gildemeestersplein en Mevrouw zat boven hem op het dak. 

En daar ging hij, om aan de andere kant op de 17^e etage te gaan zitten.
Gerustgesteld dat we ze allebei weer gezien hadden, hebben we de “toeristische” route richting Huissen genomen. De “toeristische” route, omdat die door Bergerden loopt. Daar keken we onze ogen uit. Wat zijn er al veel zomergasten terug! Maar ook de blijvers waren weer present. Zoals de scholeksters. 

Tot onze grote vreugde hebben we het eerste tureluurtje van dit jaar gezien. 

Pootje baden...		... onder water lopen.

De scholeksters wilden maar wat graag poseren. 

Om het feestje helemaal compleet te maken, zat er een eind verder een grote groep grutto’s. 

Hier kan je toch niet anders als een lentegevoel van krijgen?
O ja, de plantjes... die hebben we ook nog gehaald.

 

 

19 maart 2014

Vanmiddag zijn we nog even kort naar Bergerden geweest. Je ziet zo langzaamaan steeds meer zomergasten terug komen. 

 

 

 Eerst zagen we vriend tureluur weer rondscharrelen. Hij heeft
 inmiddels wel gezelschap gekregen.

 

 

 

 

 

Bij het dijkje om de grote plas hebben we genoten van een paar grutto’s die iedere keer net boven het dijkje uitstaken. Een komisch gezicht. 

		Mevrouw Smient speelde het spelletje ook mee.

Gelukkig lieten ze zich ook helemaal zien.

Een eindje verder kan je mooi over een grote plas uitkijken. Daar zat van alles en nog wat. 

Kuifeend ♂		Kuifeend ♀

Grutto's		Zilvermeeuw (?)

 

 

 Ik vind dit wel een heel erg mooie foto van een grutto.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

		Hoera, mijn favorieten zijn er ook weer! De kluten!

		Grutto

Kluut		Grutto

 

 

 Er zijn dit jaar meer kluten als vorig jaar. Toen zaten er meestal
 zes, nu waren dat er twaalf. Maar hopen dat ze dit jaar hier ook
 gaan broeden.

 

 

 

 

Zoals uit de foto’s wel blijkt, hebben we weer volop genoten.

 

 

20 maart 2014

Vandaag zijn we naar Burgers’ Bush geweest. Het zal een kleine 20 jaar geleden zijn dat we er voor het laatst zijn geweest. Nu ben ik eigenlijk helemaal niet zo’n liefhebber van dierentuinen, ik vind het al snel zielig zoals de dieren ondergebracht zijn. Maar ik moet eerlijk toegeven dat delen van Burgers’ heel mooi zijn. Daar staat tegenover dat we bijvoorbeeld de roofvogels heel hard voorbij zijn gelopen, die zitten nog in van die ouderwetse kooien waarin ze niet eens kunnen vliegen. Niet om aan te zien zo zielig als dat is.
Maar goed, de leuke momenten hebben we op de foto vastgelegd. Loop je mee?
Bij de ingang loop je direct tegen de zwartvoetpinguïns aan. 

 

 

 Dit is een jonkie.

 

 

 

 

 

 

 

 

De wrattenzwijnen lagen lekker in het zonnetje te slapen.

 

 

 

 

 

 

Ringstaartmaki's

 

 

 Sri Lanka panter.

 

 

 

 

 

In de Rimba zitten o.a. siamangs. Leuk dat er ook een kleintje bij is. 

Kijk nou toch wat lief!

Deze lierherten lopen onder de siamangs. 

 

 

 Lekker bekkie heb je, knul.

 

 

 

 

 

De Sumatraanse tijgers hebben 2 jongen van nog geen jaar oud. 

Goudjakhals

 

 

 Australische dwergaalscholver, te vinden in de Mangrove.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Toen we ineens een enorme herrie hoorden, bleek dat we aan de achterkant van de Rimba liepen. Daar konden we de siamangs weer zien, die de veroorzakers van de herrie waren. Op de tweede foto zie je de grote keelzak waar ze een heel “zwaar” geluid mee maken. Het lijkt een beetje op het geluid van een roerdomp, maar wel veel harder. Het gekrijs van de siamangs lijkt veel op dat van de gibbons. Het schijnt dat ze niet zo vaak zoveel kabaal maken, dat hebben wij dus weer… 

Flamingo, gewoon mooi

Eindelijk waren we bij mijn favoriete dieren: de gorilla’s. Voor mij is er geen mooier dier op deze aarde. 

 

 

 Mag ik erbij liggen?

 

 

 

 

 

Ook altijd leuk om naar te kijken: de chimpansees. 

		Zware avond gehad?

Toen we in de Bush even iets gingen drinken met wat lekkers erbij, werden we gelijk omgeven door een horde mussen. Ook een paartje grote kroonduiven kwam ons gezelschap houden. 

 

 

 Die zijn dus echt groot voor een duif. Ik schat ongeveer formaat
 fazant.

 

 

 

 

 

 

 

Een andere bewoner van de Bush, vliegende hond.

 

 

 

 

 

Voordat we weg gingen hebben we nog even bij de pinguïns gekeken. Het zijn echt komische beestjes. 

 

 

 Voor de ingang staan een stel enorm grote bronzen dieren. Als je dan je favoriet daarbij
 ziet, moet hij natuurlijk op de foto.

 

 

 

 

 

 

 

 

We hebben een leuke middag gehad. De grote tegenvaller was dat de Safari al om 16.00 uur dicht was. We hadden ons daar erg op verheugd, maar er helaas dus niets van gezien. Verder vind ik het erg jammer dat er toch nog steeds van die oude, veel te kleine, hokken zijn. Zolang die er nog zijn, stel ik een volgend bezoek nog even uit.

 

 

 

23 maart 2014

Vanmiddag ondanks het sombere weer, toch een kijkje bij onze nieuwe vriendjes op Presikhaaf genomen. Eerst moet ik nog even vertellen dat we een naam voor mevrouw verzonnen hebben. Het is geworden: Tyl. Een afkorting van The Young Lady en uitgesproken als Til.
Het stel genoot van een heerlijke rustige zondag. Tom zat op het puntje van de antenne en Tyl zat op het hoekje van de 18^e etage. Dat hebben we op film gezet. 

Het stel heeft nog een beetje gevlogen en dat moest natuurlijk op de foto. Door het sombere weer zijn de foto’s niet geweldig, maar ja, beter als niets. 

 

 

 Tom op het puntje van de antenne.

 

 

 

 

 

 

Tyl op de 18e etage		Daar gaat ze...

Tyl		Tom

Niet veel te melden verder, behalve dat het stel zich aardig thuis voelt op hun nieuwe stek. En tussen hun beide gaat het ook prima. Wie weet wat ons nog te wachten staat.
Ik heb even terug gelezen en zag dat ik nog iets vergeten ben te vertellen. We hebben zekerheid over de ring van Tom. Hij heeft ringnummer 1H en is op 11-5-2012 geringd op de TenneTtoren hier in Arnhem. Leuk om te weten hè?

 

 

24 maart 2014

Vanmiddag hebben we snel nog even bij Tom en Tyl gekeken. Helaas hebben we Tom niet thuis getroffen, maar Tyl maakte dat ruimschoots goed. Toen we er net waren vloog ze van de 17^e etage naar het puntje van de antenne. Helaas werkte het weer op dat moment niet mee, er hingen dikke wolken boven ons. Toen mevrouw later naar de andere kant van het gebouw vloog, klaarde het gelukkig net op. Want wat ging ze mooi laag zitten! Op de 14^e etage! Blijkbaar lag daar nog een prooirestje, want ze zat gelijk onder de veertjes. 

Even zwaaien maar?		En weer mooi zitten.

Jammer dat we Tom niet gezien hebben. Misschien was hij boodschappen aan het doen, of had hij zich verstopt op één van de richels. Volgende keer beter.

 

 

25 maart 2014

Vandaag zijn we weer eens naar de Hoge Veluwe gereden. Helaas konden we onze vaste ingang bij Schaarsbergen niet in, omdat de weg in het begin van het park opgeknapt werd. Daarom dus maar de ingang bij Otterlo genomen. Het was heel erg stil in het park. Niet alleen qua bezoekers, maar ook qua diertjes. Zelfs de vogeltjes hielden zich stil en verstopt. Toch hebben we er wel een paar gevonden.
Deze lijster zat lekker van het zonnetje te genieten. 

 

 

Een graspieper verstopt in de heideplanten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 Dit roodborstje zat in het donker onderin een struikje.

 

 

 

 

 

 

 

 

Bij het Bosje van Staf stonden een paar grote mannen zonder gewei. Deze heeft al een paar flinke knobbels van het nieuwe gewei.

 

 

 

 

Roodborsttapuit ♂

Op een gegeven moment zag Rob een buizerd boven ons cirkelen. Nee, twee buizerds! Nee, drie buizerds! 

 

 

 Heel rustig bleven ze samen rondjes vliegen, volkomen
 harmonieus.

 

 

 

 

 

Op de terugweg kregen we een hele leuke verrassing: 4 reetjes op een veldje langs de Wildbaan. Daar hebben we nog nooit reetjes gezien, laat staan vier tegelijk! 

Een prachtig bokje		met zijn geweitje nog in de bast.

Helaas kwamen er net een paar fietsers aan, de reetjes waren dus gelijk vertrokken.
Zo werd het onverwacht toch nog een verrassende middag. En wat ook zo leuk is, binnenkort wordt het weer terrasjestijd…

 

 

27 maart 2014

Vanmiddag is Rob even op de scooter weg geweest. Een kort rondje Bergerden leverde weer leuke plaatjes op. 

 

 Grutto.

 

 

 

 

 

 
 

Als Rob alleen gaat, heeft hij vaak het geluk dat het steenuiltje zich laat zien. Vandaag dus ook weer. 

Zoekplaatje

Helaas stopte er iemand bij Rob die wou weten wat er in de boom zat. Nadat Rob dat verteld had, stapte die persoon uit de auto en ging onder de boom staan. Tja, dan is het vogeltje gevlogen… Jammer!
Tot slot nog een tureluurtje. 

Wat treffen wij het toch met zoveel moois vlak naast de deur.

 

 

29 maart 2014

Deze middag zijn we begonnen met een wandelingetje in Park Zypendaal. Rob heeft daar een tijdje geleden een bosuiltje gevonden en die wou ik ook graag eens zien. Nou, hier is hij weer. 

Slaapkoppie

 

 

 Dat de lente vroeg is weten we nu wel, maar toch kijk je er van op
 als je ineens een dagpauwoog ziet.

 

 

 

 

 

Omdat het heerlijk weer was, hebben we een rondje om kasteel Zypendaal gelopen. Dat is altijd zo raar: je woont in een stad met mooie bezienswaardigheden, maar je komt er eigenlijk nooit. Dat hebben we nu dus goed gemaakt, zelfs met foto’s. 

Het kasteel		Eén van de bijgebouwen

 

 

 De ingang van het kasteel aan de andere kant.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Op zoek naar een terrasje kwamen we in Park Sonsbeek. Zoals te verwachten was, zaten de terrasjes bomvol. Maar toch hebben we kunnen genieten van pril geluk. In de grote vijver bij brasserie De Boerderij hebben de nijlganzen al jongen. 

Trotse moeder met 8 kinders

De kuifeendjes zwommen mooi dichtbij, dat geluk heb je niet altijd. 

Meneer		Mevrouw

Een klein stukje verderop liet een reiger zich mooi bekijken. 

Om toch even lekker op een terrasje te kunnen zitten, zijn we naar de Hoge Veluwe doorgereden. Daar kwamen we direct iets opmerkelijks tegen. Er zaten twee paartjes mandarijneenden in een poeltje! Die hebben we er nog nooit gezien! 

Links zij, rechts hij

Wat zijn ze toch prachtig, die mandarijntjes!
Voor de rest hebben we weinig gezien, maar wel heerlijk op het terras gezeten.