5 september 2010

Vanmorgen heeft Rob een wandeling in Meinerswijk gemaakt. Er waren al dagenlang meldingen van een visarend en die wou hij wel eens met eigen ogen zien. Nou, ik kan wel zeggen dat het gelukt is!

Is dat mooi of niet? In eerste instantie zag hij hem in de verte vliegen. Gelukkig was hij zo vriendelijk om mooi dichtbij te komen. Een tijdje later heeft Rob ook nog een tweede zien vliegen maar die bleef te ver weg.
Wat Rob ook nog gezien heeft in Meinerswijk is een schande voor de gemeente Arnhem. Het groot wild, zowel de runderen als de paarden, lopen er zo bij.

 

Is het dan zoveel moeite om te zorgen dat die distels daar uitgeroeid worden?

 

 

 

 

 

Als je daar wilde dieren neerzet, moet je er ook voor zorgen, lijkt mij.

Vanmiddag hebben we een poging gedaan om ook een visarend in de Ooijpolder te vinden. Dat is helaas niet gelukt maar gelukkig hebben we wel wat andere vogels gezien.

 

  Zoals deze reiger die op zoek naar eten was.

 

 

 

 

 

 

 

En deze prachtige knobbelzwanen

		Wespendief (v)      Onze eerste!

Smient		Wilde eend

Torenvalk (m)

Er is daar altijd een grote verscheidenheid aan watervogels te zien.

 

Zomertaling.		Wintertaling.

 

Nog een keer zomertaling.		En tenslotte een houtduif.

We hebben toch weer een heerlijke middag gehad. En weer een soort op onze lijst erbij kunnen schrijven!

 

11 september 2010

Vanmorgen is Rob weer in Meinerswijk naar de visarend gaan kijken. Op de plaats waar hij hem vorige week zag was deze keer niets te bekennen. Teleurgesteld ging hij weer richting huis. Tot hij aan de andere kant van het gebied, vlak bij de doorlaatsluis, ineens zijn grote vriend weer zag.
En hoe! Hij was zijn ontbijt aan het zoeken.
Eerst kwam hij weer prachtig overvliegen.

Toen begon het echte werk. Er werd gevist!

Bommetje!		Plons!

Na dit vermoeiende werk moest er gerust worden.

Om goed te kunnen zien hoe zo’n vogel nou eigenlijk vliegt heeft Rob wat beelden aan elkaar geplakt.

Omdat hij deze keer zo dicht bij de ingang van het gebied zat zijn we ’s middags nog even samen gaan kijken. Helaas was de vogel toen gevlogen…
 

16 september 2010

Ondanks dat er vandaag behoorlijk wat nattigheid uit de lucht kwam vallen, zijn we toch nog even naar De Hoge Veluwe gereden. Want het is bronsttijd!
Toen we er afgelopen zondag waren was het weer een gekkenhuis daar. Het leek wel of er nog meer paparazzi stond als vorig jaar. Niet leuk meer. We waren dan ook al snel weer vertrokken. Maar op een doordeweekse dag gaat het nog wel.
Het was weer genieten. We hebben alleen langs de Wildbaan herten gezien. Er was één grote vent met een harem van 15 vrouwen en jongen.

Big Daddy had het er maar druk mee. Al burlend en rennend hield hij zijn roedel bij elkaar.

En er moest ook nog een spitser verjaagd worden.

Bij het tweede observatiepunt langs de Wildbaan stonden nog een stel dames.
Toen we daar na een tijdje overvallen werden door een stevige hoosbui, zijn we maar een rondje gaan rijden.

 

Als dan tijdens zo’n hoosbui het zonnetje even doorkomt, zie je wel een mooie regenboog.

 

 

 

 

 

 

Rob heeft nog even een kijkje genomen bij de Schuilkelder. Ook daar liep een stoere vent met zijn meiden. Alleen heerste daar een heerlijke rust. Geen opgewonden toestanden met burlen. Nee, meneer ging er zelfs rustig bij liggen!

 

Regendruppels in het zonnetje aan een boomtak.

 

 

 

 

 

 

 

Toen we weer bij de Wildbaan terugkwamen hadden de twee roedels zich samengevoegd. Een prachtig gezicht zo’n grote roedel. Big Daddy had er zijn handen/poten vol aan. Maar ja, dan heb je wel wat.

Verder hebben we geen kerels gezien, wel in de verte gehoord. Of het nog te vroeg in de bronst is of dat het zo blijft? We zullen het gaan beleven.