1 augustus 2012

Vanmiddag is Rob eerst naar Duiven gereden. Het was een saaie boel daar. De jongens zaten waarschijnlijk allebei op een rooster bovenop de pijpen en lieten zich amper zien. Beau zat op een rode ring tussen de pijpen en Bob was een ommetje aan het maken. Er gebeurde werkelijk helemaal niets, dus is Rob maar weer weg gegaan.
Het is weer de tijd voor vlinders en libellen, dus is hij naar Kamervoort bij Huissen gereden. Het is nog altijd een wens voor ons om de koninginnepage te fotograferen en die schijnt daar wel eens te zitten. Helaas heeft Rob die niet gevonden, maar wel een paar mooie libellen.

Vijverjuffer.		Bloedrode heidelibel.

 

 

Lantaarntje.		Gewoon blauwtje.

 

 

2 augustus 2012

Vanmiddag zijn we weer eens naar de Ooijpolder gegaan. Tot onze schrik is het onderkomen van het steenuiltje verdwenen. De kar met oude ijzeren pijpen en dergelijke is door de boer weggehaald. Het uiltje hebben we helaas niet kunnen vinden. Ik hoop dat hij een nieuw onderkomen heeft gevonden.
Toen we op de dijk reden zagen we ineens een boomvalk vliegen. Helaas wou het beestje niet even voor ons gaan zitten. We hebben hem dan ook niet meer teruggezien. Wel zagen we een eenzame lepelaar lopen lepelen. Het was een prachtig gezicht, vooral door de paarse achtergrond van de vele kattenstaarten.

 

Een eindje verderop zag ik ineens een hele hoop boerenzwaluwen in een struik. Toen we ze goed bekeken bleken er veel jongen tussen te zitten. Schitterend!

 

Toen we alweer op de terugweg waren ontdekten we ineens een groepje lepelaars. De eenzame lepelaar die we eerder zagen was dus niet zo eenzaam.

Na een tijdje ging de hele groep op de vleugels. Dat is zo mooi om te zien!

 

Omdat we het toch niet konden laten, zijn we via Duiven richting huis gegaan. Een eerste zoektocht naar valken leverde een jong ventje op een rooster bovenaan de pijpen op. Het tweede knulletje konden we niet vinden. We zagen wel een schaduw door het rooster, maar die schaduw lag wel heel erg stil. Het zou dus ook een prooi kunnen zijn. Toen de rode ringen van de pijpen afgezocht: leeg. Ook geen Bob of Beau te zien. Uiteindelijk maar even naar de nestkast gekeken: bingo! Beau zat op de reling en Bob zat heerlijk op het rooster een prooi te verorberen. Maar waar was het tweede knulletje?

Beau op de reling.		Een knulletje op het rooster.

Bob was inmiddels klaar met eten en vloog naar de bovenste rode ring om daar lekker uit te buiken.
Het leek erop dat we dus weer een jong ventje kwijt waren. Het begint zo langzamerhand gewoon te worden. Plotseling zag Rob beweging op het balkon. Ja hoor, we zijn er weer ingetrapt. Het tweede ventje zat op het balkon! Hij weet de weg naar de kast dus al te vinden. Na een tijd besloot de kleine bij zijn moeder op het rooster te gaan zitten.

Het stel had hun plekjes wel gevonden zo, want er kwam geen beweging meer in. Ons maakte het niet meer uit, we hadden de hele familie weer gezien.
In de tussentijd hadden we even bezoek gehad van een man van de beveiliging. (Nog even en we kennen ze allemaal.) Hij was zeer geïnteresseerd en stond al snel in de scoop met ons mee te kijken. Na een leuk gesprekje moest hij weer verder met zijn werk. Toch kwam hij even later terugrijden om ons te vertellen dat er iets verderop twee ooievaars in het weiland liepen. “Is misschien wel leuk voor een foto”. Kijk, dat zijn nou de leuke dingen. Mensen wat meer bewust maken van hun omgeving. En dit is het resultaat van de tip.

 

Met veel dank aan de beveiligingsman!
 

 

 

3 augustus 2012

Natuurlijk moest Rob vandaag weer even bij de valkjes kijken. Toen hij bij de centrale aankwam zat één van de jonge mannetjes op het rooster van één van de pijpen. Verder was er geen valk te vinden. Wel zag hij een buizerd over komen vliegen. Dan kan Rob het nooit laten om daar even een plaatje van te schieten.

Na een tijdje kwam Bob met de andere zoon aanvliegen. Bob verdween op een rode ring en was niet meer te zien. Zoonlief besloot bij zijn broertje te gaan zitten. Weliswaar op een andere pijp, maar dat mag de pret niet drukken. Plotseling besloten de ventjes om samen een rondje te vliegen. Wat Rob toen te zien kreeg was zo mooi! De kleine doerakken hebben ons al die tijd voor de gek gehouden. Ze kunnen al als de beste vliegen. En wij maar denken dat het allemaal nog niet zo wou lukken. De deugnieten!

 

Na een tijdje vliegen besloten de ventjes om even uit te rusten. Eén van de ventjes weet ook de rode ringen al goed te vinden. Hij koos voor de middelste.

Het andere ventje koos voor het dak van de centrale. Een nieuw plekje, daar hebben we nog nooit een valk zien zitten.

 

 

 Na wat heen en weer lopen moest er uitgebreid gepoetst worden.

 

 

 

 

 

 

Na een korte rustpauze werd het spel weer hervat. Beide ventjes vlogen vrolijk samen rond.

 

 

Plotseling was het spel over en vlogen de ventjes weg. Samen de weilanden in richting Rouvenen. Ongelofelijk! Ze gaan al samen op pad.
Terwijl Rob de mannetjes nog na staat te kijken, ziet hij ineens Bob boven zich vliegen.

 

 

  Even stiekem als hij tevoorschijn was gekomen, verdween hij ook
  weer.

 

 

 

 

 

Rob is nog een tijdje gebleven om te kijken of het jonge spul weer thuis zou komen.

 

 

Inderdaad is één van de ventjes weer terug gekomen.

 

 

 

 

 

 

De andere liet wel erg lang op zich wachten, dus is Rob maar naar huis gegaan.
Tot slot nog een filmpje van de rustmomenten van de jonge ventjes.

 

4 augustus 2012

Vandaag geen valkjes, maar ander gevleugeld gespuis. We besloten vanmiddag om weer eens op de Drielse Rijndijk te gaan kijken. Helaas was het er erg stil. We zijn doorgereden tot de sluizen bij Driel, maar meer als een paar kieviten, ganzen en eenden hebben we niet gezien. Dan maar met een ommetje weer terug en zo kwamen we in Bergerden. Ook daar was het stil. Wel hebben we uitgebreid van een stel jonge spreeuwen genoten.

 

 

Wat verderop kwamen we een “vreemde” gans tegen.

 

 

  Waarschijnlijk is dit een hybride grote Canadese X grauwe gans.

 

 

 

 

 

 

Bij de Lingeplasjes bij Huissen ontdekten we nog wat jong spul. Ze zaten veilig verstopt in een paar struiken.

Jonge huismus.		Jonge putter.

En ook nog deze jonge fitis.

Dus, ondanks dat het niet veel was, toch geen vergeefse tocht.

 

 

8 augustus 2012

Vanmorgen is Rob weer in Duiven geweest. Hij werd getrakteerd op een spetterende show van de valken. Gelijk toen Rob uit de auto stapte, kwam Beau met een gigantische duif aan vliegen, De duif werd snel ergens gedropt want mevrouw moest eerst een buizerd even wegjagen.

 

 

  De buizerd begreep de boodschap en maakte dat hij weg kwam.

 

 

 

 

 

 

Al snel daarna liet een jong ventje zijn vliegkunsten weer even zien.

 

 

  Na deze show dook het mannetje de kast in om eens uitgebreid
  te gaan eten. Bob kwam ook ineens tevoorschijn en ging boven de
  kast zitten.

 

 

 

 

Dat was een mooie gelegenheid om een stukje te filmen.

Plotseling kwam Beau luid krijsend aanvliegen met alweer een gigantische duif. Het teken voor de kids om er achteraan te stuiven.

Beau...		...met een jong in de achtervolging.

 

Een jong mannetje...		...met Beau in de achtervolging.

 

 

En nog een paar plaatjes van Beau.

 

		En één van de jongen.

Er was dus genoeg te beleven vandaag. De jongen doen het uitstekend en zelfs de prooioverdracht hebben ze al goed onder de knie. Wat gaat het toch allemaal snel. Voor je het in de gaten hebt zijn ze al zo ver dat ze gaan vertrekken… Nog maar even niet aan denken.

 

 

9 augustus 2012

Rob had vanmiddag ineens het plan om een eindje te gaan fietsen op de Hoge Veluwe. Ha, ha, ik heb hem maar veel plezier gewenst want dat lukt mij dus echt niet meer. Al helemaal niet op de witte fietsen van het park. Zijn plan was om naar het Deelense Zand te gaan. Er worden daar de laatste tijd wel eens boomvalken gezien en die hebben wij dit jaar nog niet kunnen vinden. Als eerste viel zijn oog op diverse vlinders. Er zijn er dit jaar een stuk minder, maar hier zitten ze gelukkig nog wel.

Kleine vos.		Bruin zandoogje.

 

Gewoon blauwtje.		Kleine vuurvlinder.

 

 

 

  En de kleine vuurvlinder met meer gesloten vleugels.

 

 

 

 

 

 

Wat overzichtjes van een vennetje in het Deelense Zand.

 

 

  We hebben de laatste tijd nogal wat nattigheid gehad, dus de
  eerste paddenstoelen zijn al te vinden. Hier zie je een
  vliegenzwam.

 

 

 

 
 

We gaan weer verder met de overzichtjes.

 

 

  De beroemde “witte fiets”.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Je waant je zo in het buitenland.

 

 

 

 

 

 

En daar is dan eindelijk de boomvalk! Rob heeft er zelfs vier gezien.

 

		Jagend op libellen.

 

 

		Jonge witte kwikstaart.

 

  Houtpantserjuffer.

 

 

 

 

 

 

 

Het was een mooie tocht maar met zo’n witte fiets niet echt een pretje. Rob kwam dan ook met behoorlijk zere billen thuis. Gelukkig verhuurt het park ook fietsen met ondersteuning, dus dat is een optie voor een volgende keer.

 

 

11 augustus 2011

Vanmiddag heeft Rob een flinke wandeling op de Hoge Veluwe gemaakt. Het fietsje was niet zo’n succes, dus deze keer maar de benenwagen. Het is een soort vlindersafari geworden.

Dagpauwoog.		Kleine vos.

 

 Geaderd witje.

 

 

 

 

 

 

 

Niet alleen vlinders lieten zich zien, maar ook bijvoorbeeld deze bosmestkever. Hij was druk in de weer met konijnenkeutels.

 

 

  Dit is de zeldzame grote parelmoervlinder. Hij komt nog maar op
  een paar plaatsen in Nederland voor.

 

 

 

 

 

 

Eén van de vele soorten blauwtjes.		Heivlinder.

 

Metaalvlinder.		Kleine vuurvlinder.

 

 

 Weer een blauwtje.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Deze bijtjes zaten samen in de modder te wroeten.

 

 

 

 

 

 

 

 

  Vers spoor van een hert.

 

 

 

 

 

 

Vlak voor Rob weer naar huis wou gaan, kwam hij de grote parelmoervlinder weer tegen. In totaal heeft hij er vier gezien.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het was een leuke wandeling. Heerlijk rustig (ondanks dat het zaterdag was) en veel mooie dingen gezien.

 

 

12 augustus 2012

“Waar zullen we vandaag eens heen gaan?” “Laten we weer eens bij de Kraaijenbergse Plassen gaan kijken.” Al snel zaten we in de auto.
Zoals altijd, was het weer genieten. Het is nog altijd een kleine verrassing hoe het eruit ziet, want ze zijn er nog steeds aan het werk. Maar eigenlijk is het iedere keer weer mooier. Ondanks dat dit niet de beste tijd van het jaar is om vogels te zien, valt er toch genoeg te beleven.
Door het mooie weer zoeken veel dieren de waterkant op.

 

 

 Zoals deze groep paarden die gezellig samen met de grauwe
 ganzen op de oever lopen.

 

 

 

 

 

 

 

En deze koe had wel erg veel belangstelling voor ons.

 

 

 

 

 

Natuurlijk was Rob weer op zoek naar vlinders. Vorig jaar hebben we er een koninginnepage zien vliegen, maar die hebben we nu helaas niet gevonden. Wel veel soorten witjes en dit bont zandoogje.

Het is altijd leuk om daar een tijdje in de vogelkijkhut te zitten. De ene keer zie je van alles en de andere keer zowat niets. Vandaag zaten er weer veel ganzen.

 

We hebben ook nog een tijd genoten van de visdiefjes. Deze had een visje te pakken.

 

 Eet smakelijk!

 

 

 

 

 

 

Geen bijzondere dingen gezien dus, maar toch weer een heerlijke middag gehad!

 

 

13 augustus 2012

Rob had vanmiddag weer zin in een wandeling. Deze keer viel zijn keuze op Meinerswijk. Nou, dan weet je het wel: dat worden foto’s van libellen, vlinders en ander klein grut. Zeker niet negatief bedoeld hoor! Daar gaan we…

Speerwaterjuffer. (v)

Een paar overzichtjes van het gebied.

 

 

  Daar hebben we het bont zandoogje weer.

 

 

 

 

 

 

 

 

Dit is een grote jongen, de bruine glazenmaker.

 

 

 

 

 

 

 

 

  En een grote roodoogjuffer.

 

 

 

 

 

 

 

 

Tja, commentaar is eigenlijk overbodig, een jonge (vlaamse) gaai.

 

 

 

 

 

 

Ik vraag me nog steeds af hoe ze aan de namen van de libellen komen. Je komt echt de vreemdste namen tegen. Dat houdt het spannend, zullen we maar zeggen.

 

 

14 augustus 2012

Op waarneming.nl wordt al een paar dagen melding gemaakt van een visarend in de Ooijpolder. Die willen wij natuurlijk ook graag zien. Dus is Rob vanmorgen vast even een kijkje gaan nemen. Helaas heeft hij de vogel niet kunnen vinden.
Wat hij wel vond was een grote groep huiszwaluwen.

 

 

  De hele familie zat samen in een boom.

 

 

 

 

 

Gelukkig lieten een paar zich wat beter bekijken.

Teleurgesteld dat hij de visarend niet gevonden had, kwam Rob thuis. Dat moest natuurlijk goed gemaakt worden. Dus zijn we vanmiddag maar naar de Hoge Veluwe gegaan. Al snel werden we verrast door een buizerd.

 

 

  Het diertje was zo vriendelijk om even voor ons in een boom te
  gaan zitten.

 

 

 

 

 

Het was rustig in het park. We zijn door het hele park gereden, maar we hebben geen hert, ree of iets anders met vier poten gezien. We hadden eigenlijk verwacht om de herten al wat meer te zien. Het moet nu toch al wat kriebelen bij ze, want volgende maand begint de bronsttijd weer. Maar nee, ze houden zich allemaal nog schuil in de struiken.
Gelukkig vliegen de vlinders nog rond, dus Rob kon weer aan de slag.

Citroenvlinder.		Grote parelmoervlinder.

 

 

  En tot slot nog een hooibeestje.

 

 

 

 

 
 

We hadden het plan om bij de Koperen Kop op het terras een hapje te eten, maar toen de regendruppels kwamen zijn we maar naar huis gegaan.
 

 

 

16 augustus 2012

Niet alleen in de Ooijpolder, maar ook op Rijnstrangen wordt regelmatig een visarend gezien. Dus heeft Rob vanmorgen de tweede kans gepakt en is naar Rijnstrangen gereden. Het was al vroeg warm buiten. Zo warm dat de koeien al vroeg de verkoeling van het water hadden opgezocht.

Om een lang verhaal kort te maken: ook hier was geen visarend te vinden. Een schrale troost was dat Rob niet de enige was die voor niets was gekomen. Hij heeft een tijdje met een andere vogelaar gesproken die ook voor de visarend was gekomen. Ja, ja, er lopen meer van die gekken rond (hihi).
Toch was de rit niet helemaal voor niets. Toen Rob bij de hoogspanningsmast van de valken in de buurt kwam, zag hij dat één van de valken het aan de stok had met twee buizerds.

 

 

 

  Waarschijnlijk zijn de jongen dus nog in de buurt. Dan wordt
  alles wat in de buurt komt, hardhandig weggejaagd.

 

 

 

 

 

Op de terugweg naar de auto moesten de koeien nog even op de foto.

Vanmiddag vonden we het tijd om weer eens in Duiven bij Bob en Beau te gaan kijken. We waren nog niet uit de auto gestapt of we zagen al een prooioverdracht boven ons plaatsvinden. In eerste instantie greep het jong mis, maar na een pijlsnelle duik had hij de prooi alsnog te pakken. Jammer dat ze niet even gewacht hebben tot wij de camera paraat hadden. Verder gebeurde er eigenlijk niets. Het jong heeft zijn welverdiende maaltje boven op de pijp zitten verorberen, de rest was nergens te vinden. Uiteindelijk zijn we maar weer weggegaan. Toen we bijna het industriegebied verlieten, zag Rob iets in een gsm-antenne zitten. Het bleek Beau te zijn. Die slimme tante heeft een plekje gevonden waar ze de hele buurt in de gaten kan houden. Zowel de nestkast en de pijpen, als de omliggende weilanden.

 

 

 

  Tja, dat vroeg natuurlijk om een paar fotootjes.

 

 

 

 

 

We hebben er dus weer een plekje bij dat we in de gaten moeten houden.

 

 

17 augustus 2012

Vanmorgen vroeg is Rob snel nog even in Duiven wezen kijken. Er was weer weinig te beleven want de familie was lui.

Een jong ventje kwam even overvliegen.		Een ouder zat verstopt tussen de pijpen.

 

 

  En het andere ventje zat op het balkonnetje.

 

 

 

 

 

En meer valt er echt niet van te maken.
Na dit “onwaarschijnlijke avontuur” zijn we vanmiddag naar Bergerden gegaan. Het was eigenlijk de bedoeling om naar de Ooijpolder door te rijden, maar op de brug bij Nijmegen zat het verkeer helemaal vast. Dan maar wat eerder afslaan en de Ooijpolder voor een andere keer bewaren.
Ook in Bergerden heerste een serene rust. Met andere woorden: er was geen fluit te zien. Ha, ha, het warme weer speelt niet alleen ons parten. De vogeltjes zoeken ook de koelte op en verschuilen zich in de struiken. Dat betekent dus gewoon dat we niets zien. Niets? Nou ja, bijna niets.

 

 

  Het lijkt wel of de kieviten geen last van de warmte hebben.

 

 

 

 

 

 

 

 

Zelfs een aalscholver in zijn zwarte pak, trok zich er niets van aan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ach, wat maakt het uit? We zijn er weer even lekker uit geweest en hebben genoten van de mooie natuur.

 

 

19 augustus 2012

Er heerst een echte hittegolf in ons land. Poeh, poeh, wat is het heet! Helaas kan ik er absoluut niet tegen. Ik verschuil me in huis met de ventilator op de hoogste stand. Gelukkig kan Rob er wat beter tegen. Vanmiddag heeft hij de scooter gepakt en is een eindje gaan rijden. Zonder vast doel kwam hij in Kamervoort bij Huissen terecht. Achteraf bleek dat een goede treffer te zijn. Er zat een grote groep boerenzwaluwen op een prikkeldraadafscheiding. Toen Rob ze wat beter bekeek, zag hij dat er veel jongen tussen zaten. En zoals het goede ouders betaamt, werden de jongen uitvoerig gevoerd.

 

 

  Wat een genot om dat te bekijken!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Natuurlijk was dat niet het enige dat er te zien was.

Icarusblauwtje.		Putter.

 

Jonge kuifeendjes.

Daarna is Rob maar snel naar huis gekomen. Rijden in de hitte valt nog wel mee, maar stilstaan…

 

 

20 augustus 2012

Het einde van de vakantie komt in zicht. Nog twee dagen en dan zit het luie leventje er weer op. Nog snel even genieten dus.
En dat hebben we in de Ooijpolder gedaan. Als eerste hebben we geprobeerd om onze vriend, het steenuiltje, te vinden. Zoals ik al eerder schreef is hij dakloos geworden omdat de boer de kar met oud ijzer heeft weggehaald. Ook vandaag hebben we hem niet gevonden. Ik hoop echt dat hij een goed onderdak heeft gevonden.
In één van de plassen aan de Ooijse Bandijk vonden we een flinke groep lepelaars. Voor mooie foto’s zaten ze een beetje te ver maar één kwam er voor ons poseren.

Iets verderop zat een ooievaar op een lantaarnpaal. Dat zie je niet dagelijks.

		En weg was hij.

En toen… kwam de grote verrassing. Daar was hij dan eindelijk… Weliswaar ver weg, maar toch… Hij was er… de visarend!

 

Even eerder zagen we hem opeens vliegen. Het was duidelijk dat hij aan het jagen was. Een paar keer zagen we een duik naar het water, maar telkens werd de aanval gestopt. Toen we om de plas heen reden, in de hoop dichterbij te komen, was de vogel letterlijk gevlogen. Natuurlijk naar de plek waar wij hiervoor stonden! Toen wij het weer van een andere kant van de plas probeerden, zagen we hem op deze plek zitten. Duidelijk met een grote vis in zijn poten. Dus zijn we snel weer teruggereden naar ons eerste plekje, want dat was toch het minst veraf. Zeker weten doen we het niet, maar waarschijnlijk is het een juveniele vogel. En ook al was het van veraf, wij hebben een visarend gezien!
Toen we bijna thuis waren, kregen we nog een verrassing. De Ohra-slechtvalk zat er weer! Tja, daar rijd je natuurlijk niet zomaar voorbij.

 

 

  We hebben het vermoeden dat het dezelfde valk is als een paar
  maanden geleden. Het diertje zat in ieder geval op exact
  dezelfde plek als de vorige.

 

 

 

 
 

Wat een dag! Eerst een visarend gezien en dan nog een slechtvalk op loopafstand van ons huis. Een dag om in te lijsten.

 

 

21 augustus 2012

Jammer, dit is toch echt onze laatste vakantiedag. Waar kun je die beter doorbrengen dan op één van de mooiste plaatsen van Nederland? Dus zijn we naar de Brabantse Biesbosch gereden.
Laat ik beginnen met een overzichtje van een deel van polder Oude Hardenhoek.

Het is zo ontzettend mooi daar. Bovendien is het zo dat, wanneer je er ook komt, het altijd vol met vogels zit. Diverse watervogels, zwanen, grote en kleine zilverreigers en ga zo maar door, het zit er allemaal. Ook op het “droge” in de struikjes is van alles te vinden.

Atalanta.		Grote zilverreiger.

Het was flink zoeken, maar we hebben dan toch één van de drie zeearenden gevonden. De andere twee waren helaas onvindbaar.

Oké, hij zit niet echt dichtbij, maar we hadden geen bootje bij ons.
Daarna zijn we een beetje rond gaan rijden. Het was pas ons tweede bezoek aan de Biesbosch, dus we hebben nog veel niet gezien. Toen we twee mannen met hun scoop op een soort dijkje zagen staan, werden we natuurlijk nieuwsgierig. Met de camera in de aanslag is Rob snel gaan kijken. Dit is wat hij zag.

Wat is dat nou? Dit is een kwak! Een kwak? Nooit van gehoord. Dat zullen velen zeggen of denken.
Een kwak is een reigerachtige die in Nederland zeldzaam is. De Biesbosch is één van de weinige plaatsen waar hij voorkomt en zo af en toe ook broedt. Een kwak is een stuk kleiner dan een reiger en jaagt tijdens de schemering. Een volwassen kwak (m) is grijs met zwart en heeft tijdens het broedseizoen een paar lange slierten op zijn kop. Dit is een juveniele vogel, de ouders hebben we niet gezien.
Maar we hebben natuurlijk nog meer gezien. Dus snel verder.

Bruinrode heidelibel.		Aalscholver.

 

 

  En weer één van de soorten blauwtjes.

 

 

 

 

 

 

 

Heivlinder.		Bruine kiekendief.

Weer een eind verder zagen we een grote groep grote Canadese ganzen. Het waren er wel een paar honderd.

Omdat we het toch wel heel bijzonder vonden dat er een kwak zat, zijn we teruggegaan om wat foto’s met de scoop te maken.

 

 

  Het beestje had een andere plek opgezocht en zat een beetje te
  soezen.

 

 

 

 

 

 

We hebben er ook een kort filmpje van gemaakt.

Helaas werd het al later en later en dus de hoogste tijd om naar huis te gaan. Even buiten de Biesbosch zag ik een grote vogel in het weiland zitten. Eerlijk gezegd weten we het absoluut niet zeker. We denken dat het een bruine kiekendief is, maar het zou ook wel iets anders kunnen zijn.

 

Wat een prachtige dag om de vakantie mee af te sluiten! Wie had ooit durven dromen dat we zoiets als een kwak tegen zouden komen? We hebben voorlopig iets om op te teren. Hoewel…