1 april 2013

Het was een stralende dag vandaag. Helaas was de temperatuur, mede door de gure wind, nog verre van lenteachtig. Toch zijn we vanmiddag naar Deventer gereden. We hadden vorige week al gehoord dat Bijtje drie eitjes had gelegd, maar we wilden toch graag weten of er ook dit jaar weer een vierde eitje bij was gekomen. We hebben de eitjes niet zelf gezien, maar Han Nijhof had het weer keurig opgeschreven bij de monitor. Er is een vierde eitje! Het enige dat wij op de monitor zagen was een broedende valk. Toen we een tweede valk op de silo zagen wisten we dat Bijtje lag te broeden. Geert zat een beetje te suffen op de punt van het dak. 

Wat later schoof hij meer naar het midden van het dak.

Net toen we dachten dat het wel erg saai begon te worden, vloog Geert op. 

 

 

 Toen we hem zagen vliegen, wisten we het helemaal zeker dat het Geert was.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Geert verdween om boodschappen te halen en Bijtje lag te broeden. Tja, dan maar een beetje rondlopen in de hoop dat Geert weer terug komt. 

 

 

 Tijdens ons rondje kwamen we een paar oude bekenden tegen:
 de muskuseenden.

 

 

 

 

 

Een ander paar oude bekenden zijn de grote Canadese ganzen. Ze kwamen deze keer wel heel erg dichtbij. 

Plotseling had Rob iets boven zijn hoofd in het vizier. Een buizerd werd door een stel kraaien lastig gevallen. Hoewel je eigenlijk beter kan zeggen dat hij aangevallen werd. 

Omdat het er niet naar uitzag dat Geert snel terug zou komen en we het wel erg koud kregen, zijn we weer in de auto gestapt. Nee, niet rechtstreeks naar huis. We moesten eerst nog even bij Leo en Lotte kijken.
Lotte hadden we direct in de gaten, zij zat aan de linkerkant op de bovenste verdieping. Naar Leo moesten we even zoeken, maar hem vonden we aan de voorkant naast het trappetje. Ook hij had de 18^e verdieping opgezocht. Na een paar keer verstoppertje te hebben gespeeld met ons en een hele hoop poetswerk, vloog hij een klein rondje. Al snel nam hij naast Lotte aan de linkerkant plaats. 

Lotte.		Samen.

Ze hadden allebei poetsdag vandaag. Tja, met Pasen moet je er natuurlijk op je Paasbest uitzien. We hebben ze tijdens hun werkzaamheden gefilmd. 

Pff, wie durft er nu nog te zeggen dat je het maar makkelijk hebt als valkje zijnde…

 

 

2 april 2013

Nadat we vanmorgen een winderig uitstapje met een kennis op Rijnstrangen hadden, is Rob vanmiddag maar even alleen naar Leo en Lotte gereden. Hij had alle geluk van de wereld. Lotte gaf Leo opdracht om wat te eten te halen. Er zat dus weinig anders op dan te gehoorzamen. Al snel kwam Leo met een prooitje voor haar thuis. Ja, ja, meneer is volop aan het baltsen. 

 

 

 Na een kort rondje samen om het gebouw gevlogen te hebben,
 landde Leo met zijn cadeautje.

 

 

 

 

 

Lotte kwam direct bij hem zitten om het cadeautje aan te nemen. 

 

 

 Met prooi vliegt ze naar het dak om het daar rustig op te gaan
 zitten eten.

 

 

 

 

 

 

 

 

Als het op is gaat ze weer gezellig bij Leo zitten.

 

 

 

 

 

 

Zoals jullie zo langzamerhand wel gewend zijn, weer een filmpje van vandaag. 

Ja, dit koppeltje is maar wat gek met elkaar. Ook is duidelijk dat dit nu echt hun stekkie is. We zullen dus naar alle waarschijnlijkheid nog lang van ze kunnen genieten. Dan gaan we dat maar doen…

 

 

3 april 2013

Rob was vanmiddag eigenlijk van plan om naar Bergerden te rijden. Omdat hij een boodschapje in de buurt van Presikhaaf moest doen (toevallig hè?), is hij eerst even bij Leo en Lotte gaan kijken. Toen hij het gebouw afzocht was er geen valk te vinden. Toch maar even afgewacht. Gelukkig maar, want daar kwam ineens een valk aanvliegen. Tegelijk kwam er nog een valk aanvliegen. Dat is mooi, allebei de valken thuis. Uhh, niet dus. Vanuit het niets kwam er een valk van het gebouw gestormd. Er was dus weer een derde valk! Gedecideerd werd nummer drie door Leo en Lotte verjaagd. Zo, klus geklaard. Zegevierend vloog het stel een paar rondjes rond het gebouw. Lotte nam plotseling weer plaats op het puntje van de antenne. De overwinning moest gevierd worden met een paring. Ha, ha, dat is ook een manier. Voor de rest werd er een beetje gezeten en gevlogen. Nummer drie is gelukkig niet meer terug gekomen. 

 

 

 Lotte op de bovenste verdieping.

 

 

 

 

 

 

 

Op de 2^e verdieping wordt door een koppeltje houtduiven een nestje gemaakt.

 

 

 

 

 

Wat foto's van de rest van de middag. 

Leo.		Lotte.

 

Lotte.		Leo.

 

Leo.		Lotte.

Door alle gebeurtenissen is het ritje naar Bergerden er dus helemaal bij ingeschoten. Hopelijk schijnt het zonnetje morgen weer.

 

 

5 april 2013

Vanmiddag hebben iets meegemaakt wat we nog niet eerder meegemaakt hebben. Toen we bij Leo en Lotte kwamen, was er geen valk te bekennen. Dat is op zich niet bijzonder te noemen, dat gebeurt wel vaker. We besloten even te blijven wachten. Dat “even” werd langer en langer en nog steeds geen Leo en geen Lotte. Na een uur hebben we het maar opgegeven. Maar eerlijk gezegd zit het ons niet lekker. Morgen maar op beter hopen.
Omdat we niet voor niets de deur uit waren gegaan, zijn we maar doorgereden naar Bergerden. Misschien dat daar wat te beleven zou zijn. Dat was zeker het geval! Ondanks het missende zonnetje, kregen we toch een voorjaarsgevoel. De lepelaars zijn terug! En de kluten, en de grutto’s! Wat was het weer genieten. 

Er zijn nog maar 4 lepelaars.		Ook nog niet veel kluten.

 

Maar al een hele hoop grutto's.

 

 

Een bergeend kwam voorbij vliegen.		En we hebben een tureluur gevonden.

Het weer mocht dan somber zijn, binnenin ons ging een beetje de zon schijnen. Wat is dit toch een heerlijke tijd van het jaar!

 

 

6 april 2013

Vanmiddag zijn we weer eens naar de Ooijpolder gegaan. Er was een kleine kans dat we een visarend tegen zouden komen, maar dat is helaas niet gebeurd. Tijdens ons gebruikelijke rondje buitenom leek het écht lente, zolang je in de auto bleef. Het zonnetje scheen lekker en met deze beelden was het net echt. 

 

 

 Van zo’n koppie smelt je weg…

 

 

 

 

 

In tegenstelling tot gisteren waren er hier geen lepelaars, kluten of grutto’s. Wat we wel zagen, en dat was ook erg leuk, was dit paartje grote zaagbekken. 

Overal vind je in de Ooijpolder een soort strandjes langs het water. 

 

 

 Als je er dan een buizerd ziet zitten is dat toch wel een vreemd
 gezicht.

 

 

 

 

 

 

 

Voor het eerst hebben we sporen van bevers gezien.

 

 

 

 

 

 

Nou de bevers zelf nog.

 

 

 Deze jongen mag natuurlijk niet ontbreken, de scholekster.

 

 

 

 

 

Al met al toch weer een leuk tochtje door de Ooijpolder. Zo langzamerhand komen er steeds meer vogels terug en wordt het er weer drukker. We zullen het de komende tijd een beetje in de gaten houden.
Op de terugweg hebben we een ommetje gemaakt omdat we wilden weten of Leo en Lotte weer thuis waren. Dat was gelukkig het geval. We hebben geen foto’s gemaakt want het zonnetje was inmiddels weer vertrokken. Maar we konden wel opgelucht naar huis.

 

 

7 april 2013

Vanmiddag eerst weer naar Leo en Lotte geweest. Helaas troffen we het stel weer niet thuis aan. Toch vreemd omdat we ze eerst echt iedere dag zagen.
Omdat we geen zin hadden om weer een uur voor Jan met de korte achternaam daar te blijven wachten, zijn we doorgereden naar de Hoge Veluwe. Bij het Bosje van Staf verwachtten we eigenlijk wat herten te zien. De nieuwe geweien zijn nu aan het groeien en dat is een pijnlijke periode voor de herten. Zij verblijven dan vaak bij het Bosje van Staf omdat de begroeiing daar niet zo dicht is. Vandaag dus niet, maar wel een paar reetjes. 

 

 

 Waaronder deze mama met kind.

 

 

 

 

 

Eindelijk hebben we ook eens een raaf op de foto kunnen zetten. Iets wat we al lang graag wilden, maar tot nu toe nooit gelukt was. 

Langs de Wildbaan kwamen we wat leuke kleine vogeltjes tegen. 

Roodborsttapuit.		Graspieper.

Een eindje verderop zat een vinkje mooi te poseren. 

Geen herten vandaag. Ach, het kan niet altijd feest zijn. Ook zonder herten is het een genot om door het park te rijden. Toen we op weg naar de uitgang reden, kwamen we deze buizerd nog tegen. 

Toen we bijna thuis waren zat een mevrouw Torenvalk op een lantaarnpaal te zitten. Dat vraagt natuurlijk om een foto, of twee. 

En voor onze flat kwamen we dit kauwtje tegen. Hij of zij was zó mooi in het zonnetje… 

Zo zie je maar weer, je hoeft niet altijd een eind weg om iets moois te zien.

 

 

8 april 2013

Vanmiddag zijn we weer naar Presikhaaf gereden. Het zit ons toch niet lekker als we de valken een dag niet zien. Gelukkig hadden we vandaag wat meer geluk. We zagen direct een valk aan de linkerkant op de bovenste reling zitten. Helaas was er maar één valk (zichtbaar) thuis. Toen we valk wat beter bekeken zagen we dat het Leo was. Hij zat lekker een klein prooitje op te eten. 

 

 

 Het valt niet mee hoor, met een prooitje in je klauwen. Je ligt zo
 van die reling af.

 

 

 

 

 

 

Rob besloot om een rondje om het gebouw te maken, op zoek naar Lotte. In de tussentijd zie ik een ekster aan komen vliegen. Ekster landt een eind onder Leo op één van de lagere verdiepingen. Ekster besluit om iets hoger te gaan zitten… en nog iets hoger… en nog iets hoger. Dat was Leo hoog genoeg. Hij neemt ineens een duik naar beneden en scheert rakelings langs de ekster.
De ekster schrikt zich een hoedje en vliegt op. Onmiddellijk krijgt hij Leo achter zich aan. Met een noodgang! De ekster weet te ontkomen en Leo gaat weer op de reling zitten. Dan komt Rob terug met de mededeling dat hij Lotte niet gevonden heeft. Ze is nergens op het gebouw te zien. Heel vreemd. Rob had wel iets anders gevonden. 

 

 

 Deze duif hebben de valken waarschijnlijk een keer verloren.

 

 

 

 

  

 

 

 

En dit is over van een overvloedige maaltijd…

 

 

 

 

 

Net als we de spullen op staan te ruimen komt er een buizerd aan met twee kraaien in zijn kielzog. De kraaien waren de buizerd blijkbaar naar huis aan het begeleiden en Leo wou wel even helpen. Dus die schiet er ook achteraan. Arme buizerd, die heeft het nogal eens met de valken aan de stok. 

 

 

 Als Leo terug komt kan Rob hem nog net op de plaat zetten.

 

 

 

 

 

 

 

 

Leo gaat dan aan de voorkant van het gebouw zitten, luid roepend. Helaas kreeg hij geen antwoord en kwam er ook geen Lotte tevoorschijn.

 

 

 

 

We hebben er geen idee van waar Lotte uithangt. Was ze toevallig net weer weg of zou ze toch ergens op een eitje liggen? Het is zo jammer dat je van beneden geen zicht hebt op de balkonnetjes. Om van het dak maar niet te spreken… We zullen dus moeten wachten op het moment dat we ze weer eens samen zien en iets uit hun gedrag op kunnen maken. Tot die tijd blijft het gissen.

Als afsluiting een filmpje van een etende Leo. (Niet vergeten het geluid aan te zetten)

 

 

 

10 april 2013

Vanmiddag is Rob even alleen bij Leo en Lotte op bezoek geweest. Omdat hij bij een flat naar binnen kon, had hij de kans om van wat hogerop eens foto’s te maken. Lotte was zo vriendelijk om even voorbij te vliegen. 

Ook had hij een goed uitzicht op de “buren” in Duiven. 

 

 

 Even zwaaien naar Beau en Ben op de afvalcentrale.

 

 

 

 

 

De rest van de foto’s heeft hij maar weer gewoon vanaf de parkeerplaats gemaakt. 

 

 

Lotte op de stelling van de linker antenne.

 

 

 

 

 

 

Wat opnames van een vliegende Leo. 

 

 

 

 Ja knul, je bent best wel aan de stevige kant.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En Lotte nog een keer op de linker antenne. 

Een bezoekje met veel actie. Er werd vandaag flink wat heen en weer gevlogen. Ach, dat is ook wel eens leuk.

 

 

13 april 2013

In tegenstelling tot woensdag, was het vandaag heel rustig op Presikhaaf. Leo hebben we helemaal niet gezien, die was waarschijnlijk boodschappen aan het doen. Lotte had een soort luierdag. Ze heeft tijdenlang op het puntje van de antenne linksachter gezeten. Af en toe even een rondje gevlogen. Maar meestal ging de vlucht niet verder dan naar de andere kant van het gebouw, waar op de 8^e etage waarschijnlijk de provisiekast is. Ach, dat moet ook eens kunnen.
De foto’s van vandaag zijn dan ook allemaal van Lotte. 

 

 

 

 Hier zit ze op het puntje van de antenne.

 

 

 

 

 

En dan vliegen we nog even met haar mee. 

En tot slot een filmpje van… Lotte.

 

 

 

14 april 2013

Vanmiddag was het ineens zomer. Lekker zonnetje, mooie temperatuur, echt weer om naar buiten te gaan. Daarom zijn we maar naar Bergerden gereden. Tot ons grote genoegen zitten er nog heel veel grutto’s. De lepelaars hadden helaas een ander stekje opgezocht, die waren er niet meer. Maar eerst zagen we dit tureluurtje. 

 

 

 Je moet goed kijken, want hij heeft een goede schutkleur.

 

 

 

 

 

 

 

 

We hebben een hele tijd zitten genieten van een stel grutto’s. Er moest gebadderd worden en daar namen ze ruimschoots de tijd voor.

 

 

 

 

 

 

 

 

 De veertjes om haar heen vielen ons op, anders hadden we deze
 broedende gans nooit gezien.

 

 

 

 

 

 

 

Plotseling zagen we een buizerd op een lantaarnpaal zitten. Het was duidelijk dat hij ergens op gefocust was.

 

 

 

 

 

Toen hij als een speer naar beneden dook, werd ons duidelijk waar hij naar gekeken had. Er volgde een schitterende achtervolging.

 

Het konijntje rende van links naar rechts en van voor naar achter. De buizerd bleef er maar achteraan vliegen. Een spektakel om te zien. Op een gegeven moment landt de buizerd op de grond en dan zien we hem een soort sprong naar het konijntje maken. 

		Hebben jullie het gezien?

 

 

 Als hij wat gaat verzitten zien we dat hij geen konijntje te
 pakken heeft maar een klomp klei. Jammer voor de buizerd, maar
 ik ben er wel blij om.

 

 

 

 
 

Wat verderop zaten weer een heel stel bergeenden. Die zijn eigenlijk niet meer weg te denken uit Bergerden. We zien ze er altijd.

 

 

Niet altijd even mooi als deze.

 

 

 

 

 

Waar we allebei altijd van genieten zijn vliegende zwanen. Die hebben iets koninklijks bijna… 

 

 Prachtig!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ja, het is echt lente. De bloemetjes beginnen aan alle kanten te bloeien.

 

 

 

 

 

Voordat we naar huis gingen konden we het toch niet laten om even bij Leo en Lotte te gaan kijken. Het stel was weer flink lui. Na wat zoeken vonden we ze aan de achterkant van het gebouw. Daar dachten we dat alleen Leo er zat, maar thuis zagen we op de foto ook het kontje van Lotte erbij. 

Leo nam toch even de moeite om een rondje te vliegen. 

 

Dank je wel Leo, zo viel er voor ons toch nog iets te zien.

 

 

16 april 2013

Na een afspraak aan het begin van de middag, zijn we even wat afleiding gaan zoeken in het park De Hoge Veluwe. Die afleiding kregen we hoor, er was weer genoeg te zien.
Aan het begin van het park rijden we altijd langs een poeltje. Vandaag zagen we van alles bewegen in het water. Toen we het van dichtbij bekeken, bleken het allemaal padden in het water te zijn. 

 

 

 Mag ik jullie voorstellen aan Meneer Wijdbeens?

 

 

 

 

 

Een eindje verderop bij Oud Reemst zit het altijd vol met vinkjes. Vanmiddag zagen we er een heel stel andere vogeltjes tussen. Onze eerste geelgorsjes! 

Bij het Bosje van Staf zat het weer vol met graspiepers. 

 

 

 Het zijn zulke leuke vogeltjes!

 

 

 

 

 

 

 

 

En natuurlijk ontbraken ook de veldleeuwerikjes niet.

 

 

 

 

 

 

Halverwege de Wildbaan kregen we ineens een hele leuke verrassing. Er liep een grote kudde moeflons! Dat is lang geleden dat we zo’n grote groep zagen. En dan ook nog zo dichtbij en… met jonkies. 

 

 

 Dat was echt genieten.

 

 

 

 

 

 

 

 

Deze oude bekende is gelukkig ook weer aanwezig: de roodborsttapuit.

 

 

 

 

 

 

 

 Bij het eerste observatiepunt aan de Wildbaan liepen een paar
 hindes op het veld.

 

 

 

 

 

In het bosrijke gedeeltje stoppen we ook altijd even bij een poeltje. Het zit daar altijd vol met koolmeesjes, pimpelmeesjes, vinkjes en meer van dat spul. Vandaag was er een andere bezoeker. 

 

 

 Wie verwacht er nou een reiger in het bos?

 

 

 

 

 

Aan alle leuke dingen komt een eind, zo ook aan ons bezoekje vanmiddag. Toch konden we niet gelijk naar huis rijden…
Vlak voor de uitgang kregen we nog een laatste verrassing. Goed verstopt tussen de bomen stonden 3 mooie mannen, herten dus. Hoewel ze bijna niet te zien waren, zag ik ze toch staan. Tja, een mooie man zie je niet snel over het hoofd hè? 

 

 

 

 Heb ik teveel gezegd? Dit zijn toch prachtige kerels met hun
 nieuwe geweitjes?

 

 

 

 

 

Het was weer een heerlijke middag. Het enige dat ontbrak was het zonnetje. Maar hopen dat die er de volgende keer ook bij wil zijn.

 

 

17 april 2013

Je hoeft niet altijd ver weg om leuke dingen tegen te komen. Op weg naar de supermarkt gebeurt dat ook wel eens. Kijk maar wat daar nu te zien is. 

 

 

 De knobbelzwanen zijn druk aan het broeden.

 

 

 

 

 
 

 

Een paar grauwe ganzen hebben al jongen. 

 

 

 

 

 Andere liggen nog te broeden.

 

 

 

 

 

 

 

 

Met sommige eieren wordt het niets meer.

 

 

 

 

 

 

 

 

 Ook de knobbelzwanen een eindje verderop liggen te broeden.

 

 

 

 

 

 

Dat wordt binnenkort dus genieten van heel veel jong spul. Wat een leuke tijd is dit toch!

 

 

18 april 2013

Vanmiddag zijn we eens naar de kinderboerderij hier vlakbij geweest. O sorry, ik moet Stadsboerderij zeggen. In deze tijd van het jaar kan je daar natuurlijk veel jong spul verwachten. Dat was ook zeker het geval. Helaas mochten we nog veel pasgeboren kleintjes niet van dichtbij bewonderen (overheidsmaatregel i.v.m. ziekteverspreiding). Deze lammetjes liepen al wel buiten en dat was echt genieten! Wat een schatjes zijn het! 

 

In een poeltje probeerden een stel eenden voor nazaten te zorgen. Helaas was een ander mannetje het daar niet mee eens… 

 

 

 Het ging er knap heftig aan toe!

 

 

 

 

 

 

 

 

Even terug naar de schaapjes.

Ik ben zooooo moe…

 

 

 

 

 

Een ekster was zo vriendelijk zich van zijn beste kant te laten zien. Ekstershow! 

 

 

 

 Wegwezen jij, dit is mijn show!

 

 

 

 

 

Tot slot nog een paar details van een haan. Meneer had het prima naar zijn zin daar. Een paar mooie dames om zich heen, binnenverblijf, buitenverblijf… wat wil je nog meer? 

Als ik naar zijn poten kijk, begrijp ik wel waarom ze zo goed voor hem zorgen. Je zal daar maar een haal van krijgen!

 

 

21 april 2013

Vanmorgen is Rob met een vriend(je) van ons gaan lopen in Rijnstrangen. Helaas zijn daar dit jaar geen broedende slechtvalken te zien. Het oude nest is volledig verwaaid en de kraaiennesten zijn allemaal door kraaien bezet en niet door valken. Jammer!
Maar gelukkig is er nog genoeg te beleven en te zien daar. Zoals altijd waren er weer rietgorzen te vinden. 

 

 

 Deze keer is het gelukt er één op de foto te krijgen.

 

 

 

 

 

De vele blauwborsten bedankten voor de eer om gefotografeerd te worden. Toch willen we er nog steeds zo graag één op de foto hebben.
Ze werden toch even verrast op een slechtvalk. Er kwam een tweede kalenderjaar (2Kj) overvliegen die helaas al weer snel daarna vertrokken was. 

Ze konden geen ring ontdekken aan de pootjes dus is het zeker geen jong geweest dat hier vorig jaar opgegroeid is. 

 

 

Je ziet hier altijd wel een buizerd voorbij vliegen.

 

 

 

 

 

 

Bij een plaatselijke boer had de geit net jongen gekregen. Wel een aparte soort, geloof ik. 

		Kijk dat koppie nou!

Niet veel foto’s deze keer. Ik denk dat de heren te veel hebben lopen kletsen om aan foto’s te denken. Ach, wat maakt het uit?

 

 

24 april 2013

Wat hebben we vandaag veel gezien! Het was schitterend weer, dus zijn we vroeg in de middag naar Bergerden gereden. We hopen nog steeds daar het steenuiltje op de foto te kunnen zetten, maar helaas is het ook vandaag niet gelukt. Het beestje vertikt het zich aan ons te laten zien. Maar niet getreurd, er is nog genoeg ander moois te zien. Wat te denken van deze kluten? 

Wij vinden het zulke mooie vogels.

Vaak zie je op één van de kassen een buizerd zitten. Dat was vandaag ook het geval. Maar vandaag kregen we hem mooi voor de lens. 

 

Maar er was nog meer…

Bergeenden.		Kleine mantelmeeuwen.

 

 

 En kneutjes die in een groepje lekker aan het rotzooien waren.

 

 

 

 

 

Omdat het nog vroeg was, zijn we doorgereden naar de Hoge Veluwe. We hebben daar vorige week zoveel gezien, misschien gaat dat vandaag ook lukken.
Bij het Bosje van Staf zat het natuurlijk weer vol met graspiepers en veldleeuwerikjes.

 

 

Vooral de graspiepers zitten graag op één van de vele paaltjes.

 

 

 

 

 

Ook liepen er een stel grote herten, zowel op het grasveld als bij de bomenrij. 

Halverwege langs de Wildbaan liepen weer moeflons. Dat is al de tweede keer dat daar een groep loopt. 

Mam, jij hebt de lekkerste melk!

Iets verder naar links stonden weer een stel grote mannen. 

 

 

 Niet zo gek dat ze hier lopen. Hun nieuwe geweien zijn nog aan
 het groeien en dat is gevoelig. Hier is de begroeiing minder zodat
 ze er ook minder last van hebben.

 

 

 

 

Mam !!!		Oké, pap is ook goed.

 

 

Vandaag zat er eens een witte kwikstaart op een stammetje.

 

 

 

 

 

Toen we op het terras van het restaurant een glaasje wijn zaten te drinken, werden we weer vergezeld door veel vinkjes. 

Deze keer kwamen we ook een grote bonte specht in het park tegen. 

 

 

 Ja hoor meisje, je staat er mooi op.

 

 

 

 

 

Ook op het Zwarte Veld stonden een stel grote mannen. 

 

 

 

 Deze jonge spitser is de bast van zijn gewei al kwijt. Opvallend
 omdat de rest nog volop in de bast zitten.

 

 

 

 

 

Er was weer genoeg te zien vandaag. Dat is altijd het leuke aan de Hoge Veluwe: je weet nooit wat je te wachten staat. De ene keer zie je praktisch niets en de andere keer kom je ogen tekort.

 

 

25 april 2013

Ha, ha, het is echt waar wat ik gisteren schreef. Vanmiddag waren we weer op de Hoge Veluwe en we hebben er bijna niets gezien. Maar eerst zijn we weer eens bij Leo en Lotte gaan kijken. Ook daar was niet veel te beleven, alleen Lotte leek thuis te zijn. 

 

 

 Zij zat aan de rechterkant op de 10^e etage lekker te dutten.

 

 

 

 

 

Omdat er weinig te beleven viel, zijn we dus naar de Hoge Veluwe gereden. Wij hadden er gisteren weer bonte vliegenvangers gezien maar niet op de foto gekregen. Vandaag is dat helaas weer niet gelukt. We blijven het proberen. Wel hebben we een nieuwe soort voor de lens gekregen, een glanskop. 

Het is altijd leuk weer een nieuwe soort tegen te komen. Maar de “ouwetjes” doen het ook nog goed hoor. Kijk maar naar dit mooie vinkenvrouwtje. 

Deze keer eens een veldleeuwerikje in de schijnwerper. Er vliegen er genoeg bij het Bosje van Staf. 

 

 

 Ze zijn niet alleen leuk om te zien, maar ook hun gekwetter is
 heerlijk om te horen.

 

 

 

 

 

 

 

Even dachten we dat er een raaf op de grond ging zitten maar het was toch een gewone kraai.

 

 

 

 

 

 

 

 Langs de Wildbaan zagen we deze roodborsttapuit parmantig op
 een takje zitten.

 

 

 

 

 

Op een dood boomstammetje had een gewoon tapuitje plaats genomen. 

Toch hebben we wel weer raven gezien. Toen we in het bosrijke gedeelte waren zagen we er 2 overvliegen. Helaas niet de meest ideale omstandigheid om foto’s te maken. Ach, een ravensilhouet is ook leuk. 

Al die tijd dat we in het park rondreden hadden we nog geen hert gezien. Terwijl we er gisteren praktisch over struikelden. Op een grote kudde moeflons, ver weg op het veld bij het Bosje van Staf en een enkel reetje na, waren we nog geen viervoeter tegen gekomen. Toch kregen we er op de terugweg, halverwege de Wildbaan, nog een paar te zien. 

 

 

 Wel ver weg, maar het zijn herten.

 

 

 

 

 

Wat een verschil met gisteren. Maar toch hebben we weer een heerlijke middag gehad. Morgen zal er wel niet van komen om er op uit te gaan, er wordt weer regen voorspeld…

 

 

27 april 2013

En het regende, en regende, en regende, dus gisteren de hele dag binnen gezeten. Maar vandaag schijnt er weer een vrolijk zonnetje, hoewel de temperatuur zo ongeveer gehalveerd is. De winterjassen kunnen dus nog niet de kast in. We beginnen vandaag op het balkon. Een koppel gaaien is namelijk een nestje aan het bouwen in een conifeer van de benedenbuurvrouw. De coniferen zijn zo hoog geworden dat wij vanuit de huiskamer het bouwen kunnen volgen. Het is prachtig om te zien waar het stel allemaal mee aan komt. Grote takken, kleine takjes, er wordt van alles meegenomen. 

 

Ze zijn zo druk met z’n tweetjes. En dan moeten ze tussendoor ook nog een ander koppeltje verjagen en bij tijd en wijle ook een vervelende ekster. Nee, het valt niet mee om je eigen huis te bouwen.
Vanmiddag is Rob nog even bij Leo en Lotte gaan kijken. Hij trof het stel beiden thuis. 

 

 

 Er moest blijkbaar nog opgeruimd worden, want het eten
 slingerde nog rond.

 

 

 

 

 

 

Leo.		Lotte.

Er was weinig te beleven. Het stel zat een beetje te zitten en vertoonden weinig tekenen van actie. Ach, het is weekend.
Omdat het ons toch wel erg dwars zit dat we het steenuiltje in Bergerden nooit zien, is Rob er nog snel even gaan kijken. Waarom zien anderen hem/haar wel en wij nooit? Vanmiddag had Rob geluk… 

 

 

 Ja hoor, eindelijk gezien en op de foto kunnen zetten!

 

 

 

 

 

Zoektocht gelukt, Rob kon naar huis toe.

 

 

28 april 2013

Omdat we verwachtten kuikens bij de slechtvalken in Deventer te zien, zijn we daar vanmiddag gaan kijken. Een blik op de monitor bevestigde ons vermoeden, er waren zeker 2 kuikens te zien. Helaas vond Bijtje het nodig om weer op haar kroost te kruipen, dus we hebben niet meer kunnen zien. Geert was in geen velden of wegen te zien. Toen hij na een dik uur nog niet thuis was, zijn we maar vertrokken. Geen foto’s van onze Deventer vriendjes dus.
Na een (nogal lange) weg naar huis zijn we nog even bij Leo en Lotte gestopt. We vonden het stel op de 18^e etage aan de rechterkant. Ze zaten even lekker te zitten, maar dat duurde niet lang. Al snel ging Lotte op de vleugels. Na een tijdje volgde Leo haar voorbeeld. Ter plekke dachten we een vliegende Lotte voor de lens te hebben, maar thuis bleek het allemaal Leo te zijn. Foutje!

 

		Ja, zo herkennen we je wel.

Als de valken zitten dan herkennen we ze meestal wel, maar vliegend is nog wel eens verwarrend. Ach, ooit leren we het allemaal nog wel.