1 oktober 2013

Laatst hebben we een tochtje langs de uiterwaarden van de Rijn gemaakt. Toen kwamen we onderweg een boer tegen die ca. 90 soorten pompoenen verkocht. Omdat het ons leuk leek om wat pompoenen bij de voordeur te leggen, hebben we de beste man vandaag opgezocht. We wisten niet wat we zagen! Zoveel pompoenen hadden we nog nooit bij elkaar gezien. Een impressie van de verzameling. 

 

 

 Is het niet geweldig? Zoveel kleuren en maten en soorten.
 Er liggen er nu dus een paar van bij onze voordeur.

 

 

 

 

 

Op de terugweg kwamen we ook nog mooie en ook bijzondere dingen tegen. 

 

 

Om te beginnen een torenvalkje. Mooi!

 

 

 

 

 

 

Toen een ezeltje met vlekken en een paard met strepen… bijzonder. 

En ook lama's...		... en een zebra!

Is dit geen alpaca?		Ik weet het niet zeker hoor.

Nee, we waren niet in een dierentuin. Deze dieren stonden samen in een wei bij een paardenliefhebber of paardenfokker. In de wei ernaast stonden in ieder geval veel paarden. Lama’s heb ik wel vaker in een wei gezien, maar een zebra… Het moet niet gekker worden.
Het is weer najaar en de kolganzen komen weer massaal op bezoek. Wij hebben ze al gezien. Jullie ook? 

 

 

 Hier samen met een grauwe gans.

 

 

 

 

 

Zo hadden we een leuke en vooral ook bijzondere middag. Weer eens anders als anders.

 

 

 

2 oktober 2013

We moesten vanmiddag voor een boodschapje op Presikhaaf zijn. Dan gaan we natuurlijk altijd even bij Lotte en Leo kijken. De laatste tijd is dat telkens voor niets geweest. Al een paar weken was het leeg en stil op de verblijfplaats van de valken. We begonnen zo langzamerhand echt te vrezen dat onze vrienden er vandoor waren. Gelukkig troffen we Lotte vandaag thuis aan. 

 

 

 Wat zijn we blij jou weer te zien meisje. Zorg je dat je ventje er
 de volgende keer ook is?

 

 

 

 

 

Na dit bezoekje zijn we doorgereden naar Rouvenen. Daar hebben we weer genoeg te zien gekregen. Om te beginnen een paartje knobbelzwanen. 

In het najaar komen de buizerds altijd tevoorschijn in Rouvenen. Wij noemen het dan altijd Buizerdland. 

 

 

 Een mooi schutkleurtje in het pas omgeploegde land.

 

 

 

 

 

Even later dacht deze buizerd gezellig bij een soortgenoot te gaan zitten, maar hij kreeg het er al snel mee aan de stok. Gelukkig bleef het bij dreigen. 

 

 

Een ander stel knobbelzwanen met hun jong van dit jaar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 Gelukkig weer een torenvalkje.

 

 

 

 

 

 

 

 

Grutto’s die gezellig in de wei liepen te grazen.

 

 

 

 

 

 

En nog maar weer eens een buizerd. 

Ik heb het idee dat we hier de komende tijd wel vaker gaan komen…

 

 

4 oktober 2013

Vanmiddag is Rob even alleen weg geweest. Eerst een bezoekje aan Presikhaaf gebracht, waar hij Lotte in één van de antennes aantrof. 

 

 

 Zat zij op de uitkijk naar Leo? Geen idee, Leo heeft zich ook
 vandaag weer niet laten zien.

 

 

 

 

 

Hierna is Rob naar een nieuwbouwwijk hier vlakbij gereden, de Schuytgraaf. In deze vrij nieuwe wijk hebben ze duidelijk aandacht voor de natuur gehad. Er zijn verschillende vijvers/poeltjes aangelegd die allemaal met elkaar in verbinding staan door grote sloten. Veel water dus. Door de manier van aanleggen trekt het veel watervogels. Niet alleen de vele ganzen die op doortocht zijn, maar ook kleiner spul. Dit is wat Rob er vandaag allemaal tegen kwam. 

 

 

 Dodaars, dit is één van de zes die er rond zwommen.

 

 

 

 

 

 

 

 

Veel, heel veel kieviten.

 

 

 

 

 

 

Grauwe ganzen en aalscholvers.		Kievit en spreeuwen.

Even een kort bezoekje, dat zeker nog een keer over gedaan wordt.

 

 

 

8 oktober 2013

Vandaag zijn we samen naar de Schuytgraaf gereden. Ik wou het natuurlijk ook wel eens met eigen ogen zien. Er was weer genoeg te zien. Zoals deze wintertalingen in eclipskleed. 

 

 

 Deze grauwe gans deed zijn dagelijkse gymnastiekoefeningen. Tja, dat moet je wel
 bijhouden hè?

 

 

 

 

 

 

 

 

We hebben weer heel veel grauwe ganzen gezien. Waarschijnlijk is het daar toch een soort verzamelplaats. Helaas zaten ze deze keer allemaal ver weg.
De terugweg naar huis hebben we met een kleine omweg gemaakt. Van de Schuytgraaf zit je zo in Driel en dus in het boerenland. Daar zagen we op een soort elektriciteitsmast een buizerd zitten. Zodra hij ons in de gaten had, vloog hij er vandoor. 

 

 

En weg was hij.

 

 

 

 

 

 

Dat katten zichzelf best kunnen redden, bewees dit diertje dat we in een weiland zagen. Hij (of zij) had net een muis gevangen en die werd met smaak naar binnen gewerkt. 

Weer eens iets anders als anders dus. Maar ook dit is de natuur…

 

 

9 oktober 2013

Ook vandaag stond de Schuytgraaf weer op het programma, of liever gezegd: op Rob zijn programma. Deze keer is het wat de foto’s betreft, zeker geen vergeefse reis geweest. 

Allemaal kieviten.		Onze eerste watersnippen.

Wintertaling ♀		Wintertaling ♂

Watersnippen.		Dodaarzen.

Grauwe ganzen.		Nijlganzen.

 

 

 Nog meer watersnippen.

 

 

 

 

 

Zo af en toe zag de lucht zwart van de overvliegende kieviten. Altijd een mooi schouwspel. 

Tot slot een paar jonge knobbelzwanen. Ze zijn hun bruine veren al bijna kwijt maar hebben nog wel lichte poten en snavels.

We zijn blij met deze nieuwe aanwinst. Het is lekker dichtbij en weer een ander soort landschap dan rest in onze omgeving.

 

 

20 oktober 2013

Het was mooi weer vandaag, dus hebben we de scooter weer eens gepakt en zijn naar Bergerden gereden. Het loopt al tegen eind oktober, dus je moet iedere mooie dag benutten. Erg veel was er niet te beleven, het was er uitgesproken rustig. Gelukkig hebben paddenstoelen geen pootjes of vleugels, dus die vonden we er wel.

 

Allemaal inktzwammen.

Verder hebben we alleen nog kunnen genieten van twee buizerds. De eerste zat bovenop een kas en ging er, al roepend, vrij snel vandoor. 

Nummer twee reageerde op de roep van nummer één. Ook hij/zij ging op de kas zitten om er daarna snel vandoor te gaan. 

Bijna hadden we hem niet gezien, maar deze haas zag ik toch nog net in mijn ooghoek in het gras liggen. En nee, hij ging er niet als een haas vandoor… 

Wat zijn we toch bevoorrecht met zoveel moois in onze omgeving.

 

 

22 oktober 2013

Vanmiddag hebben we weer eens een rondje Hoge Veluwe gedaan. De herfstkleuren laten zich al aardig zien en de paddenstoelen schieten de grond uit. Een impressie van een herfstige middag. 

De fotograaf ...		... en het resultaat.

 

 

 Een vliegenzwam blijft toch een dankbaar foto-object.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een dode boomstam van voren gezien ...		... en van achteren.

 

 

 Japie Krekel was er ook.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Helaas wordt er op dit moment hard gewerkt in het park. Er wordt aan alle kanten gehakt, gezaagd en gerooid. Daardoor zijn zelfs wat delen van het park onbereikbaar. Erg jammer, maar het moet er op vooruit gaan. We zullen het tegen die tijd gaan zien…

 

 

 

31 oktober 2013

Een tijdje geleden werden we ineens verrast door het bezoek van een grote bonte specht. Vanuit onze huiskamer konden we het diertje zo in de boom zien zitten. Helaas was zij al snel weer vertrokken. Geen foto’s van kunnen maken dus. Vanmiddag werden we weer vereerd met een bezoek van haar. Deze keer had ze het blijkbaar erg naar haar zin want ze is een flink tijdje gebleven. Nu dus wel foto’s kunnen maken. 

Nou dametje, ik vind jou wel erg mooi. Van mij mag je vaker op visite komen.