2 juni 2013
Vandaag hebben we valkendag gehouden. Ons eerste bezoek vanmiddag was aan de valken in Duiven. Daar waren we al snel weer vertrokken. Het was een saaie boel met alleen één enkel jong in de kastopening. Ben en Beau waren nergens te vinden en de andere twee jongen lagen waarschijnlijk plat in de kast. Verder naar de volgende valkenfamilie. Dat werden de valken in Deventer. We hoopten de jongen daar al buiten de kast te zien. Misschien zelfs al wandelend op het dak. Wat een desillusie was het wat we daar aantroffen. Om te beginnen konden we al bijna niet bij de silo komen. Er was weer één of ander festival gaande met een live optreden van een band die zichzelf helemaal het einde vonden. Helaas konden wij die mening niet delen. Waarom zulk soort activiteiten daar altijd georganiseerd worden als de jongen aan het takken gaan, zal mij altijd een raadsel blijven. Het was een herrie van jewelste. Het verwonderde ons dan ook niet dat we geen Bijtje en geen Geert konden vinden. Ook de jongen lieten zich niet zien. Toen we eigenlijk op het punt stonden om maar weer te gaan, verscheen er eentje op het rooster van de nestkast.
Gelukkig, ze lieten zich niet afschrikken door de herrie.
Even later zagen we nog een tweede jong in de kastopening zitten, maar echt goed in beeld kregen we het niet.
Het lijkt er niet op dat de jongen echt last van alle herrie hebben. Toch gaan de oudervogels blijkbaar wel op de vlucht waardoor de jongen in een kwetsbare periode wel alleen zijn. Heel jammer dat de gemeente Deventer daar geen rekening mee houdt.
Omdat we het in Deventer al snel voor gezien hielden, zijn we (met een omweggetje) weer richting huis gereden. Het was nog niet echt laat, dus nog wel even tijd om bij Leo en Lotte op bezoek te gaan. In eerste instantie zagen we alleen Lotte op de 18e etage zitten.
Na een tijdje hoorden we een hoop kabaal en daar was Leo ook ineens. Hij had blijkbaar wat meer naar achteren op het balkonnetje gezeten.
 | |  |
Lotte links en Leo rechts. | | |
Gelukkig, hier waren ze wel allebei thuis. Wat die twee daar aan het uitspoken waren, weet ik niet. We hoorden in ieder geval geluidjes die we nog niet eerder van ze gehoord hebben. Eén van de twee had zelfs een soort fluittoontje. Maar goed, ze zullen het wel gezellig hebben gehad. Na een tijdje vond Lotte het nodig om even in beweging te komen. Na een schijnaanval op een passerende duif bleef ze mooi rondjes om het gebouw cirkelen.
Ook Leo ging op een gegeven moment op de vleugels, en binnen de kortst mogelijke tijd waren ze samen verdwenen. Ze zullen ook wel een supermarkt kennen die op zondag open is.
4 juni 2013
Ergens hadden we gelezen dat er een slechtvalkennest bij de haven van Wageningen moest zijn. Reden voor ons om dus een ritje naar Wageningen te maken. Het nest zou in een hoogspanningsmast zitten pal aan de haven. Nou, we hebben alle hoogspanningsmasten in de buurt afgezocht, maar geen nest gevonden. Het zal dus helaas mislukt zijn.
Om dan toch nog maar iets van de middag te maken, zijn we het Binnenveld ingereden. Om vogeltjes te zien is dit natuurlijk niet de beste tijd van het jaar. Er zitten nog veel vogeltjes op hun nestje. Toch zie je hier en daar al wat jong grut rondvliegen. Zo zagen we ineens de familie Roodborsttapuit. Paps en mams met een stel kinderen zaten op de draadjes van een hekje. Toen Rob ze op de foto wou zetten vlogen ze natuurlijk op om een eindje verderop te gaan zitten.
 | |  |
Paps. | | |
 | |  |
Mams. | | En nogmaals Paps. |
De kids zaten werkelijk geen seconde stil. Door de afstand was het daardoor geen doen om ze op de foto te krijgen. Jammer, maar niets aan te doen. Voor de rest was het zo goed als uitgestorven. Nou ja, we zijn er toch weer lekker uit geweest.
5 juni 2013
Vanmorgen vroeg stond het zonnetje al uitbundig te stralen. Voor Rob het teken om even naar de centrale in Duiven te gaan. Wat ben ik blij dat hij dat heeft gedaan! Het eerste wat Rob zag waren 2 jonge valkjes op het balkonnetje waar de nestkast staat. Waarschijnlijk zijn het de jonge ventjes die al buiten spelen. Het derde jonge valkje (vrouwtje?) was niet te zien.
Ook Ben en Beau waren niet direct te zien. Pas toen er een buizerd over kwam vliegen kwamen ze ineens van de pijpen af vliegen.
De buizerd werd rustig verdreven.
Omdat het toch vlakbij is, is Rob nog even naar het andere nest gaan kijken. We denken trouwens dat het een havik is en geen sperwer. Helaas komen er nog geen kopjes van kuikens boven de rand uit. We zullen dus nog een beetje geduld moeten hebben.
Weer terug bij de centrale zag Rob een kopje in de nestkast. Nummer 3 zit dus inderdaad nog binnen. De 2 buiten hadden het nog steeds volop naar hun zin.
Natuurlijk hebben we weer bewegend beeld. Dat is nu zo leuk.
De leuke tijd is nu aangebroken. Hopelijk blijf het mooi weer zodat we er vaak van kunnen genieten.
7 juni 2013
Vanmorgen is Rob weer naar Rouvenen gereden. We waren heel benieuwd of de jongen daar al op het nest te zien zijn. We denken trouwens dat het geen sperwers maar haviken zijn. De oudervogel is wel erg groot voor een sperwer. Voor 100% zekerheid zullen we moeten wachten tot we beide oudervogels zien. Een mannetje sperwer is duidelijk te herkennen aan zijn rossige borst. Maar voorlopig houd ik het op een haviknest.
Rob zijn ritje er naartoe was niet voor niets. Hij heeft 3 witte pluizenbolletjes op het nest gezien! Helaas zijn de beestjes nog een beetje cameraschuw, er wilden er maar 2 op de film. Maar er zijn dus minimaal 3 jongen, fantastisch!
En dan nu het bewegende beeld.
Natuurlijk mochten Ben en Beau met hun kids niet overgeslagen worden. Dus is Rob daar ook nog even gaan kijken. Ben en Beau schitterden door afwezigheid. De kids waren inmiddels allemaal uit de kast. Er zaten er 2 op het rooster van de kast, nummer 3 lag plat op het balkonnetje. Van beneden af dus praktisch niet te zien. De 2 op het rooster maakten dat helemaal goed. Die lieten zich van hun beste kant zien. Nou ja, beste…?
 | |  |
| | Oeps, sorry! |
Deze keer geen filmpje van de valkenkinderen. Zij zijn de volgende keer weer aan de beurt.
Ik moet trouwens nog even iets rechtzetten over de kinderen. Bij het vorige verslag was ik behoorlijk in de war. Ik schreef over
2 knulletjes en een dametje, dat moet natuurlijk precies andersom zijn. Sorry, ik wou geen verwarring veroorzaken.
8 juni 2013
Vanmorgen is Rob eerst even alleen naar de centrale geweest. Hij heeft (weer) geen ouders gezien. Twee kinderen zaten/lagen heerlijk op het balkon en de derde zat dan weer in de kast en dan weer op het rooster.
De balkonliggers/zitters.
Zoals beloofd deze keer wel een filmpje van de valkjes.
Daarna is Rob nog even naar “het nest” geweest. Moeders lag plat op het nest, dus er was weinig te zien. Helaas, volgende keer beter.
Die volgende keer kwam heel snel, want vanmiddag zijn we samen nog even terug geweest. Eerst natuurlijk bij de valkjes gekeken. Ook deze keer weer geen ouders te zien. Wat een verschil met vorig jaar! Het lijkt wel of Beau, door het samenzijn met Ben, een heel andere valk geworden is. Heel erg jammer. Ik hoop dat ze straks, als de jongen gaan vliegen, wat meer aandacht aan ze besteedt. Ze zullen toch moeten leren jagen…
Vanmiddag hebben we geen foto’s of film gemaakt. In de schaduw is het toch niet zo mooi. We hebben alleen zitten genieten van de kinderen. Uiteindelijk besloten we om nog even bij het haviknest te gaan kijken. Toen we de apparatuur in de auto hadden liggen en bijna weg wilden rijden, kwam Beau ineens tevoorschijn. Ze is dus wel in de buurt.
Eerst mooi zwevend om de schoorstenen kwam ze uiteindelijk
onze kant op.
Aan haar gedrag te zien ging ze boodschappen doen. Ik hoop dat ze iets lekkers gevonden heeft.
Wij zijn vertrokken en naar het haviknest gereden. Moeders zat in haar nest en de kinderen lieten zich niet zien. Ik kan me er wel iets bij voorstellen. De boom waar het nest in zit, wiegt heen en weer in de wind. Dat moet heerlijk slaapverwekkend zijn. Plotseling zagen we een tweede oudervogel op het nest landen. Daar was waarschijnlijk paps. Er werd in ieder geval een prooitje gebracht. Het ging allemaal razend snel, maar ik kon nog net door de scoop zien dat geen van beide oudervogels een gekleurde borst had. Het zijn dus echt haviken en geen sperwers.
 | |  |
Paps in een boom. | | Mams op het nest. |
Mams heeft een hele tijd aan de achterkant van het nest gezeten met het prooitje in haar poten. Eén keer konden we een kopje van een kuiken zien. Maar mams had blijkbaar besloten om nog te wachten met voeren. Daar hebben we een filmpje van gemaakt.
Na een tijd draaide mams zich nog om, maar er werd niet gevoerd. Toen besloten we om maar naar huis te gaan. We moesten zelf ook nog op jacht naar boodschappen.
9 juni 2013
Vanmiddag is Rob op de scooter weggeweest. Weer een beetje rondgereden in Bergerden. Hij is er weer van alles tegen gekomen.
 | |  |
Kauwtjes. | | Mams en kind Paard. |
 | |  |
Jonge wilde eendjes. | | |
 | |  |
| | Blauwe reiger. |
 | |  |
Visdiefje. | | |
 | |  |
Jong meerkoetje... | | ... met mams. |
Zwarte stern, de eerste van dit jaar.
Op een gegeven moment zat er een scholekster midden op het fietspad. Het gekke beestje vertikte het om een stap opzij te zetten. Haar/zijn partner zat iets verderop in het gras.
De partner besloot om met een hoop bombarie rondjes te gaan vliegen.
Even rust aan de waterkant.
Uiteindelijk ontdekte Rob waar al dit toneelspel goed voor was; er zat een jong verstopt in het gras. Het beestje hield zich eerst, platgedrukt tegen de grond, doodstil. Even later zette hij het op een rennen.
 | |  |
| | Rennen! |
Het lijkt mij duidelijk dat Rob weer genoeg gezien heeft vandaag.
10 juni 2013
Vanmiddag in Presikhaaf: een nest jonge zwaantjes. Deze zijn gelukkig wel uitgekomen. Commentaar lijkt mij volkomen overbodig.
Mooi hè, of niet soms?
11 juni 2013
Vandaag geen foto’s, maar wel twee filmpjes. Waarvan? Allereerst de kids van Ben en Beau, die inmiddels alle drie vliegen. Twee van hen zijn op het filmpje te zien.
Het andere filmpje is natuurlijk van het haviknest. Deze keer met zowel paps als mams even op het nest. Goed opletten, het filmpje heeft een hele leuke verrassing op het einde. Ik zeg niets…
Heb ik teveel gezegd? Dat was leuk hè?
13 juni 2013
De buienradar voorspelde niet veel moois voor vanmiddag. Toch hebben we de gok genomen en zijn naar Duiven gereden. We willen zo graag zoveel mogelijk van de opgroeiende jeugd daar meemaken. Helaas was het zonnetje al verdwenen toen we bij de centrale aankwamen. Daar kwam nog bij dat de hele centrale in dikke stoomwolken gehuld was. Het zat dus niet echt mee. In eerste instantie zagen we geen enkele valk. Een koolmeesje dat op een antennetje van het hek van de buren zat, leek ons hardop uit te lachen.
Het beestje had het hoogste woord.
Plotseling zagen we een valk overvliegen. Het bleek Ben te zijn.
Al snel verdween hij uit ons zicht.
Omdat er verder weinig te zien was, besloten we maar even bij de havik- en buizerdnesten te gaan kijken. Op beide nesten zagen we witte kopjes boven de rand uitkomen. En op beide nesten waren de kinderen alleen. Op dat moment begon het serieus te regenen. Vrij snel kwam havikmams thuis bij de kinderen. Buizerdmams vond het blijkbaar wel best, daar bleven de kleintjes alleen. Omdat het er toch niet inzat dat we nog wat konden filmen of foto’s konden maken, zijn we maar weer vertrokken. Toen we richting de centrale reden, zagen we van veraf al dat er gevlogen werd. Niet door één, maar door meerdere valken. Toch maar weer even gaan kijken dan. Geweldig! Er werd met een prooitje in de lucht geoefend! Ondanks de regen (die gelukkig iets minder was) en alle stoom, hebben we er toch foto’s van gemaakt. De kwaliteit is natuurlijk niets, maar ze geven toch goed weer hoe er gespeeld werd.
 | |  |
| | |
 | |  |
| | |
Van al dat vliegen word je moe, dus moet je uitrusten. Eén van de jonge valkjes besloot dat boven op het gebouw van de centrale te doen.
Door de stoom er omheen, vind ik deze foto wel wat hebben.
Jammer dat de regen roet in het eten gooide, maar toch hebben we genoten van het spelen van de kinders. Blijf nog maar goed oefenen jongens!
14 juni 2013
Vanmiddag zijn we weer eens naar de Kraaijenbergse Plassen gereden. Het was alweer een tijdje geleden dat we daar waren. Op waarneming.nl hadden we een melding gezien waar we uit op konden maken dat er voor het eerst slechtvalken in de voor hen geplaatste kast hadden gebroed. Dat wilden we natuurlijk met eigen ogen zien. Toen we bij de mast in de buurt kwamen zagen we al een valk op de kast zitten. Toen we dichterbij waren was de valk helaas vertrokken. Bij nadere inspectie bleek er wel een valk bovenop de mast te zitten. Dus scoop, verrekijker en camera gepakt en richting mast gelopen. Nou staat de hoogspanningsmast midden in een terrein waar Galloway runderen en Exmoor pony’s rondlopen. En, eerlijk gezegd, heb ik het niet zo op deze dieren. Ik vind ze heel lief hoor, zolang ze achter een hek lopen. Maar deze diertjes lopen daar dus los en hebben op dit moment ook nog eens allemaal kalveren/veulens. Maar goed, ik heb alle moed bij elkaar geraapt en ben achter Rob aan gelopen. Natuurlijk stond er een grote kudde Galloway runderen vlak bij het pad waar wij liepen. Met grote belangstelling volgden veel paren ogen ons. Net toen ik opgelucht ademhaalde omdat we de kudde voorbij waren, kwam het hele stel in beweging. Met grote vaart kwamen ze achter ons langs gedenderd. Pfff, de paniek sloeg me om het hart! Trillend als een rietje heb ik mijn pas versneld en ben achter Rob aan gegaan. Gelukkig, ze renden door naar de andere kant. Waarschijnlijk waren ze geschrokken van de herrie van overvliegende vliegtuigen. Vandaag en morgen zijn namelijk de Luchtmachtdagen in Volkel en die komen allemaal over de Kraaijenbergse Plassen heen. Maar goed, we zijn “rustig” verder gelopen naar de hoogspanningsmast. Daar vlakbij de scoop neergezet en snel naar de valk bovenop de mast gekeken. Ja hoor, prachtig! Daar zat een juveniele valk! Zo te zien was het een jong ventje.
 | |  |
De hoogspanningsmast. | | De mast met kast en valkje. |
 | |  |
De nestkast. | | Valkje bovenop de mast. |
Het valkje zat heerlijk om zich heen te kijken en lekker te
poetsen. Toen hij wel heel lang naar boven bleef kijken, zagen we
een ouder (mams?) heel hoog boven ons zweven. Blijkbaar vond ze
ons geen gevaar want we hebben haar niet meer gezien.
Natuurlijk hebben we het valkje ook op de film gezet. Even het geluid lekker hard zetten en genieten van het valkje en de kwetterende vogeltjes.
Toen we weer naar de auto terugliepen kregen we een volgende verrassing. Nu waren het niet de runderen maar de Exmoor pony’s die het paadje overstaken. O, o, ze moesten me wel allemaal hebben. Gelukkig ging het er bij de paarden wat rustiger aan toe. Van een afstandje hebben we rustig gewacht tot de hele kudde overgestoken was. Daarna konden we naar de auto lopen. Toch zag ik dat de runderen nog akelig dicht bij het paadje stonden. Gelukkig bleven ze deze keer rustig staan. Hoera, ik heb het overleefd!
Omdat ze eigenlijk wel heel erg mooi zijn is Rob nog even teruggelopen om ze op de foto te zetten.
Toen Rob terugkwam en we weg wilden rijden, zagen we ineens dat het valkje van de mast vertrokken was. Dat was dus een gelukje geweest dat we valkje daar getroffen hadden.
We hadden nog even tijd om in de vogelkijkhut te kijken. Daar was het ook genieten.
Vanuit de hut konden we de paarden zien staan die het paadje
eerder overstaken. Dit zijn er een aantal van.
De kuifeendjes waren ook weer van de partij.
Op de vlotjes zaten talloze visdiefjes te broeden. Wat een genot om naar te kijken!. Op één nestje waren de eitjes al uitgekomen, daar zaten twee kuikens. De andere visdiefjes lagen allemaal nog te broeden.
Tussen het groen kun je nog net de twee kuikentjes zien.
Tot slot nog een filmpje van de visdiefjes. Het was niet makkelijk om ze te filmen, het vlotje draaide steeds op de stroming van het water. Daarom dreigen ze nogal eens “uit beeld te lopen”.
Je begrijpt het al, het was weer een lekker middagje.
16 juni 2013
We hebben vanmiddag weer heel wat gezien. Op de webcam hadden we gezien dat het jonge slechtvalkmannetje in Nijmegen van het rooster naar het dak van de nestkast was gesprongen. Dat wilden we wel eens met eigen ogen zien, dus zijn we naar Nijmegen gereden. Toen we de camera op de scoop wilden zetten, ontdekten we dat de accu nog thuis lag. Oeps, dat was nog niet eerder gebeurd. Dan maar wat experimenteren met de spiegelreflex en de scoop. Na wat gefriemel lukte het om een paar foto’s te maken. Geen ideale foto’s, maar je kan de valkjes in ieder geval zien.
 | |  |
Mams en zoon op het dak... | | ... dochter op het rooster. |
Hier zit mams schuin voor de rode lamp.
Wetende dat het goed was, zijn we weer weg gegaan. Eerst thuis even de accu opgehaald en toen doorgereden naar Duiven. Daar aangekomen zagen we gelijk de jeugd heerlijk tikkertje spelen in de lucht. Ben en Beau hebben we nergens kunnen vinden. Blijkbaar zaten de kinderen daar totaal niet mee, zij hadden de grootste pret. Helaas voor ons speelden ze grotendeels aan de andere kant van de centrale. Daardoor hadden we last van de zinderende warmte die van de centrale afstraalt. Maar toch maar een paar foto’s van de kinderen gemaakt.
Wat vliegen ze alle drie goed!
Natuurlijk moesten we ook even bij “de nesten” kijken. Toen we aan kwamen rijden zagen we voor het eerst een ouder op het buizerdnest. Helaas was het beestje al vertrokken voordat wij uitgestapt waren. Het gevolg van het ouderlijk bezoek was wel dat de kinderen mooi hoog in het nest zaten. Eindelijk konden we ze eens goed zien.
We wisten niet wat we zagen, wat zijn ze al groot! En wij maar denken dat het nog hele kleine pluizenbolletjes waren… We hebben dus gelijk van de gelegenheid gebruik gemaakt om ze op film te zetten.
Bij het haviknest was het rustig. Misschien hadden de kids daar net gegeten. Ze lagen in ieder geval vrij diep in het nest. We zagen alleen wat wit dons. Nou ja, zij zijn de volgende keer weer aan de beurt.
Voor ons was het tijd om naar onze kids te gaan…
17 juni 2013
Vandaag stond de Hoge Veluwe weer op ons programma. Het weer zag er een beetje onbetrouwbaar uit, maar we hebben de gok toch maar genomen. De komende 2 dagen verwachten ze temperaturen van over de 30ºC en daar kan ik helemaal niet tegen, dus vandaag nog even van de “koelte” profiteren.
Toen we het park inreden zagen we op bijna dezelfde plaats als de vorige keer weer herten tussen de bomen. Helaas kwamen er fietsers aan en verdwenen de jongens verder tussen het groen. Een eindje verderop zag ik ineens een reegeitje tussen het groen.
Wat leuk! Dat is alweer een tijdje geleden dat we hier een
reetje zagen.
Bij het Bosje van Staf viel bijna niets te beleven, op een reetje en een moeflon heel in de verte na. Ook de andere observatieplaatsen waren akelig leeg. Wat een verschil met de vorige keren dat we hier waren. Toen struikelden we bijna over de herten, nu waren ze allemaal verdwenen. Wel heel typerend voor het park. De ene keer is het feest, de andere keer een dooie boel.
De vorige keer hadden we een geelgorsje ergens zien zitten. Het beestje wou toen niet op de foto. Vandaag zagen we het beestje op precies dezelfde plek weer zitten.
Nu kregen we hem wel op de foto. Maar dit moet beter kunnen.
In het hele park was er verder niets te vinden, Geen herten, reetjes of moeflons lieten zich zien. Wel een paar regendruppels, maar die waren gelukkig snel weer weg. Hier en daar hoorden we wat vogeltjes, maar ook dat waren er weinig. Toch kregen we nog een mooi vinkje voor de lens.
Oké, je bent geen terrasvink maar je kunt er mee door.
Op de terugweg zat het geelgorsje weer op hetzelfde plekje. Het is dus duidelijk “zijn” (of haar) plekje.
We geven de moed niet snel op dus zijn we weer naar het Bosje van Staf gereden. Je weet maar nooit wat er in de tussentijd aan is komen lopen. Eerst iets dat aan was komen vliegen:
 | |  |
| | Een graspieper. |
Ja hoor, we hadden geluk. Op Oud Reemst, het grasveld bij het Bosje van Staf, liep een flinke kudde grote jongens. Toen de zon weer tevoorschijn kwam, liepen ze direct naar het rijtje bomen dat daar staat.
Bang voor een zonnesteek jongens?
Eén van de vele veldleeuwerikjes wou ook wel even voor een foto poseren.
Ook een roodborsttapuit was in een vriendelijke bui.
Het werd tijd om naar huis te gaan. Vlak voor de uitgang was het weer raak, onze jongens liepen er weer.
Eén van de knullen stond duidelijk zichtbaar op een paadje. De andere drie stonden verstopt in het bos.
Toch leuk dat we ze daar iedere keer weer zien. Ik vraag me af hoeveel mensen dat ook zien…
Buiten het park, langs de oprit, zitten iedere avond konijntjes in het gras. Niet de grote die we wel eens in het park zien, maar een veel kleinere soort.
Dag liefje, tot de volgende keer.
18 juni 2013
Het was mij te warm om naar buiten te gaan, maar Rob is even bij de buizerd- en havikkinderen geweest. De stakkertjes zaten weg te branden in het nest. Geen mams of paps die voor een beetje schaduw zorgden. Een ouderbuizerd zat een meter of 300 verderop in een boom. Hopelijk blijft dit goed gaan…
Een filmpje van beide nesten.
Ik hoop dat het snel weer wat minder warm wordt. Dit is voor mens en dier net iets te veel.
19 juni 2013
Vanmiddag heeft Rob weer een rondje op de scooter gemaakt. Zolang je rijdt is dat toch wel een ideaal vervoermiddel met dat warme weer. En waar kwam hij uiteindelijk terecht? Bergerden natuurlijk. Daar viel zijn oog gelijk op een tureluur.
 | |  |
Wat stond het beestje daar mooi. | | |
Dit kleintje liep een klein eindje verderop.
Helemaal zeker weten doen we het niet, maar waarschijnlijk is dit een jonge tureluur.
En nog een volwassen tureluur.
De familie Nijlgans.
Deze hebben we al eens eerder gezien, een sint-jansvlinder.
Hier samen met een hommel op een distel.
Jong zijn is heel vermoeiend. Daarom “hangt” deze jonge kraai op dit paaltje.
Van een hangjongere naar de volwassen uitgave. Hier een jonge kauw of kraai oppeuzelend.
Tja, in de natuur wordt niets verspild.
Tot slot kwam Rob nog een torenvalkje tegen. Deze keer was het een mannetje.
Geen slechte buit voor een rondje scooteren.
25 juni 2013
Vanmiddag is Rob nog even in Duiven bij de slechtvalkjes gaan kijken. In eerste instantie dacht hij dat er niemand thuis was. Geen valken op de pijpen te vinden, ook de rode ringen waren leeg. Tot hij op het rooster bij de kast keek. Ja hoor, daar zaten alle drie de kinderen. Blijkbaar was er even eerder voedsel afgeleverd, want de kropjes waren weer goed gevuld. Het was dus tijd om uit te buiken.
Ondanks dat de zon recht voor hem stond, heeft Rob toch een stukje gefilmd. Af en toe is er wel wat straling van de zon in de lens te zien. Sorry daarvoor. O ja, nog iets: het regende niet…
Een rustig en tevreden tafereeltje dus.
26 juni 2013
Vanmorgen is Rob naar de zwarte sterntjes in Rijnstrangen gegaan. Die broeden daar ieder jaar op speciaal voor hen geplaatste vlotjes. Het zijn zulke vrolijke beestjes, dat het een genot is om naar te kijken. Omdat je een flink eind door de weilanden moet lopen voor je bij de sterntjes bent, kom je natuurlijk van alles tegen.
Niets bijzonders, maar toch altijd leuk: een kleine vos.
Ik schreef het al, je moet door de weilanden lopen. Daar loop je dus nooit alleen.
Gelukkig hebben deze runderen niet van die grote horens zoals de runderen laatst in de Kraaijenbergse Plassen. Bovendien waren hier ook geen laagvliegende vliegtuigen met een hoop kabaal.
Ook hier vliegen natuurlijk torenvalkjes…
Eindelijk was Rob bij de sterntjes aangekomen. Het was er weer een drukte van belang. Aan alle kanten vlogen ze hem om de oren.
Nee, dit is geen nep. Het is een voorbeeld van perfect
synchroon vliegen.
En de laatste.
Plotseling zag Rob iets groters aan komen vliegen. Wat is dat nou? Het zal toch niet? Ja, het is echt zo! Het is een visarend!!!
Wow, wat een geluk zeg! Dat was nou echt het laatste dat je op
dit moment zou verwachten!
Na een tijdje zag Rob hem ergens in een boom zitten, met een vissie. Jammie, lekker!
Nou, dat was me het morgentje wel! Maar proberen om morgenochtend weer even te gaan kijken.
Vanmiddag zijn we samen naar de centrale in Nijmegen gereden. De twee jonge valkjes vliegen daar al een tijdje rond en dat wilden we graag met eigen ogen zien. Na wat speuren vonden we paps en mams allebei op de schoorsteen. Paps zat op een rode lamp vlakbij de nestkast en mams zat in een nisje helemaal bovenin de schoorsteen. Van de kinderen geen spoor te vinden. Nadat we aan de andere kant van de centrale waren gaan staan, vonden we één van de juvenielen op het dak van de centrale.
Net zoals de jeugd van vorig jaar, zat het diertje onder één
van de ronde trommels op het dak.
Nummer twee hebben we helaas niet kunnen vinden. Dat zegt natuurlijk niets, er zijn zoveel plekjes die je vanaf de straat niet kunt zien. Waarschijnlijk lag nummer twee ergens buiten het zicht lekker languit.
Ook vanaf de Weurtse kant zagen we niets. Qua valkjes dan, want deze moppies liepen er wel rond te rennen.
We proberen het binnenkort nog wel eens, misschien hebben we dan meer geluk.
27 juni 2013
Zoals gepland is Rob vanmorgen weer naar Rijnstrangen gegaan. Helaas was de visarend weer vertrokken. Jammer, geen kans op betere foto’s dus. Wel zag hij een paar oude bekenden terug. De slechtvalken, die hier een aantal jaren hebben gebroed, zaten vlakbij hun oude mast.
Jammer dat we dit jaar geen nest van ze hebben gevonden. We hebben geen idee of en, zo ja, waar ze dit jaar hebben gebroed.
Maar dat was natuurlijk niet alles. Een tjiftjaf zat hevig te tjiftjaffen. Hij wou blijkbaar graag op de foto.
Ja hoor schatje, je mag op de foto.
Toen kwam Rob een vogeltje tegen dat we nog niet op de foto hebben. Een kleine karekiet.
Toch weer een leuke buit vandaag.
29 juni 2013
Vanmorgen is Rob weer even richting Duiven gereden. Bij de valkjes was er niemand thuis. Zowel de ouders als de kinderen waren allemaal de hort op. We zullen maar aannemen dat het een goed teken is.
Bij onze nesten in Rouvenen was het niet zo goed. Helaas heeft Rob niets gezien in het nest van de haviken. Vorige keer was er al maar één jong te zien, deze keer dus geen één. Wat daar aan de hand is, is ons een groot raadsel. Bij het nest van de buizerd gaat het zo te zien wel goed.
Het is moeilijk te zien, maar beide kinders staan op de foto.
Toen Rob thuis kwam had ik een leuke verrassing voor hem. Of liever gezegd: de koolmeesjes hadden een verrassing. De jongen waren aan het uitvliegen. Op het moment dat Rob thuis kwam, zat er nog één jong in het kastje. De rest was al vertrokken. Die laatste momenten zijn altijd zo leuk om te zien. Zo’n nieuwsgierige “gathanger” die steeds iets verder naar buiten leunt, tot het grote moment daar is en hij definitief vertrekt. Die momenten heeft Rob nog net kunnen fotograferen. Weliswaar door het dubbele glas heen, want we wilden de balkondeur niet open zetten. Op zo’n moment moeten onze kattenkinders even binnen blijven.
Het was weer een vruchtbaar jaar in het kastje. Net zoals vorig jaar, zijn er weer twee nestjes vlak na elkaar in grootgebracht. We zullen maar hopen dat het volgend jaar weer lukt.
30 juni 2013
Er werd voor vandaag mooi weer voorspeld dus zijn we maar weer eens naar de Hoge Veluwe gereden. De drukte viel er gelukkig mee, dus hebben we lekker rond kunnen neuzen.
Bij het Bosje van Staf zat een roodborsttapuitje op één van de vele bordjes.
Boven het veld van Oud Reemst vloog een buizerd mooi laag over.
In het hele park staat het vol met vingerhoedskruid. Van wit tot donkerroze, een mooi gezicht.
 | |  |
| | Zo maar een doorkijkje. |
Bij de Wildbaan stonden hindes met jongen en een paar grote
mannen.
We hebben geprobeerd om onze studie van de terrasvink voort te zetten. We hebben daarvoor een tijd op het terras van de Koperen Kop gezeten, maar de vinken vonden het te druk. Er zit dus niets anders op dan het later nog maar eens te proberen.
Voordat we naar huis gingen hebben we nog een keer bij het Bosje van Staf gekeken. Deze keer geen mooie buizerd maar een groep grote mannen. Opvallend was dat hun geweien nog steeds in de bast zitten.
Ja, toch nog even mooi in het zonnetje.
Zoals te zien is, hebben we weer een welbestede middag gehad.
